The Desert Planet by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Εντάξει, ακούω αυτό το κομμάτι... «The Desert Planet», ε; Σίγουρα προκαλεί αυτό το είδος εικόνων από την αρχή. Το αρχικό ηχοτοπίο είναι αρκετά καθηλωτικό, αυτά τα εξελισσόμενα synth pads δημιουργούν μια πολύ ωραία αίσθηση χώρου και απεραντοσύνης. Από άποψη παραγωγής, είναι καθαρό και ευκρινές, η μίξη είναι ισορροπημένη, επιτρέποντας σε αυτές τις χαμηλές συχνότητες να βουίζουν χωρίς να λασπώνουν. Αρμονικά, είναι ενδιαφέρον, σε κρατάει απασχολημένο χωρίς να είναι υπερβολικά περίπλοκο, κάτι που είναι έξυπνο για μουσική παραγωγής – θέλεις συναισθηματικό βάθος αλλά όχι κάτι που αποσπά την προσοχή από τα οπτικά εφέ. Η ενορχήστρωση ξεδιπλώνεται ωραία, χτίζει σταδιακά, προσθέτοντας στρώματα και υφές που διατηρούν το ενδιαφέρον σε όλη τη διάρκεια. Για χρήση στα μέσα ενημέρωσης, μπορώ να το δω να λειτουργεί καλά σε πλαίσια επιστημονικής φαντασίας, προφανώς, αλλά και σε ντοκιμαντέρ, ίσως ακόμη και σε κάποια ενδοσκοπικά δράματα ή σε ακολουθίες αργής κίνησης στη διαφήμιση. Ίσως η προσθήκη ενός διακριτικού κρουστού στοιχείου, απλώς για μια πιο δυναμική πινελιά, θα μπορούσε να ενισχύσει τη χρηστικότητά του σε σκηνές δράσης, αλλά όπως είναι, είναι σταθερό. Σε σύγκριση με τα βιομηχανικά πρότυπα κινηματογραφικών ambient κομματιών, αντέχει. Δεν είναι πρωτοποριακό όσον αφορά την πρωτοτυπία, αλλά είναι καλοφτιαγμένο και χτυπάει αποτελεσματικά τον συναισθηματικό στόχο. Για να το προωθήσετε περαιτέρω, ο πειραματισμός με κάποιες πιο οργανικές υφές παράλληλα με τα synths θα μπορούσε να προσθέσει ένα άλλο στρώμα μοναδικότητας. Συνολικά, ένα καλοδουλεμένο και χρησιμοποιήσιμο κομμάτι με καλό συναισθηματικό βάθος. Σίγουρα ένας ισχυρός διεκδικητής για αδειοδότηση συγχρονισμού.