Yesteryears (DECISION) by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Εντάξει, ας ακούσουμε αυτό το κομμάτι. 'Yesteryears (DECISION)'... ενδιαφέρον τίτλος. Εντάξει, η αρχική εντύπωση είναι σίγουρα κινηματογραφική. Ανοίγει με αυτά τα πραγματικά υπέροχα, ευρύχωρα pads και ένα λεπτεπίλεπτο μοτίβο πιάνου. Υπάρχει μια πραγματική αίσθηση ατμόσφαιρας από την αρχή, σχεδόν στοχαστική. Η σύνθεση αυτή καθαυτή είναι αρκετά κομψή. Η μελωδία του πιάνου είναι απλή αλλά αποτελεσματική και ο τρόπος που τα έγχορδα εισέρχονται σταδιακά είναι ωραίος. Όσον αφορά την ενορχήστρωση, έχει καλό ρυθμό, επιτρέποντας στο συναίσθημα να αναπτυχθεί οργανικά. Γύρω στο πρώτο λεπτό, αρχίζετε να νιώθετε την ένταση να αυξάνεται και τα τύμπανα εισέρχονται αργότερα, προσθέτοντας μια πραγματική αίσθηση ώθησης χωρίς να υπερκαλύπτουν την λεπτεπίλεπτη ενορχήστρωση. Από άποψη παραγωγής, είναι καθαρό και διαυγές, με μια αξιοπρεπή στερεοφωνική εικόνα. Η μίξη είναι ισορροπημένη, αν και ίσως το χαμηλό άκρο θα μπορούσε να έχει λίγο περισσότερο βάρος για να υποστηρίξει πραγματικά αυτές τις δραματικές στιγμές αργότερα. Όσον αφορά τον συναισθηματικό αντίκτυπο, σίγουρα χτυπά μια μελαγχολική αλλά τελικά ελπιδοφόρα νότα. Δεν είναι υπερβολικά γλυκανάλατο, κάτι που είναι θετικό – φαίνεται γνήσιο. Για χρήση στα μέσα ενημέρωσης, μπορώ να το δω να λειτουργεί καλά σε δράματα, ιδιαίτερα σε σκηνές με συναισθηματικό βάρος, ίσως αναδρομές ή στιγμές περισυλλογής. Θα μπορούσε επίσης να προσφέρεται για διαφήμιση, ειδικά για μάρκες που στοχεύουν σε μια εκλεπτυσμένη και στοχαστική εικόνα. Όσον αφορά τα παιχνίδια, θα μπορούσε να ταιριάξει σε παιχνίδια με γνώμονα την αφήγηση ή ακόμα και σε τίτλους στρατηγικής κατά τη διάρκεια κρίσιμων στιγμών. Για να το αναβαθμίσω περαιτέρω, ίσως η εξερεύνηση ορισμένων λεπτών δυναμικών παραλλαγών μέσα στις ενότητες εγχόρδων θα μπορούσε να προσθέσει ακόμα περισσότερο βάθος και υφή. Επίσης, ο πειραματισμός με ένα ελαφρώς θερμότερο reverb στο πιάνο μπορεί να ενισχύσει την οικειότητά του στις πιο ήσυχες ενότητες. Σε σύγκριση με τα κινηματογραφικά κομμάτια βιομηχανικού προτύπου, σίγουρα κρατάει το δικό του όσον αφορά τη σύνθεση και τη συναισθηματική παράδοση. Με λίγη βελτίωση στη μίξη για να αναδειχθεί πραγματικά η παρουσία του χαμηλού άκρου και κάποια επιπλέον υφή στην ενορχήστρωση, αυτό θα μπορούσε να είναι ένας πολύ ισχυρός διεκδικητής για αδειοδότηση συγχρονισμού. Συνολικά, ένα σταθερό κομμάτι με καλά θεμέλια και ισχυρό συναισθηματικό αντίκτυπο. Σίγουρα χρησιμοποιήσιμο ως έχει, αλλά με μερικές τροποποιήσεις, θα μπορούσε πραγματικά να λάμψει.