Swing Till The Break Of Dawn by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Εντάξει, ας ακούσουμε αυτό το κομμάτι. Ξεκινώντας αμέσως, υπάρχει μια ξεκάθαρη γοητεία σε αυτό το έργο. Έχει εκείνη την κλασική, σχεδόν vintage ατμόσφαιρα, φέρνοντας αμέσως στο μυαλό εκείνες τις χρυσές εποχές της swing μουσικής. Η ενορχήστρωση είναι σφιχτή - πιάνο, μπάσο, ντραμς και κάποια στοιχεία από χάλκινα πνευστά δημιουργούν έναν πραγματικά συνεκτικό ήχο. Η ενορχήστρωση είναι καλά δομημένη, χτίζεται ωραία και προσφέρει αρκετή ποικιλία για να κρατήσει τα πράγματα ενδιαφέροντα κατά τη διάρκειά της χωρίς να κουράζει. Η μελωδία είναι πιασάρικη και χαρούμενη, σίγουρα κλίνει προς έναν ανάλαφρο και θετικό συναισθηματικό χώρο. Από άποψη παραγωγής, είναι καθαρή και διαυγής, μπορείτε να ακούσετε όλα τα όργανα ευδιάκριτα, κάτι που είναι ζωτικής σημασίας για αυτό το στυλ. Ίσως μια πινελιά περισσότερης ζεστασιάς στις χαμηλομεσαίες συχνότητες θα μπορούσε να ενισχύσει τον συνολικό ηχητικό πλούτο και ίσως μια υπόδειξη καλόγουστου reverb για να του δώσει μια πιο γυαλισμένη, «μεγαλύτερη» αίσθηση, αλλά ειλικρινά, βρίσκεται ήδη σε ένα καλό επίπεδο για τα πρότυπα της μουσικής παραγωγής. Όσον αφορά τις εφαρμογές στα μέσα ενημέρωσης, αυτό το κομμάτι φωνάζει «κωμωδία» ή «ανάλαφρες στιγμές». Σκεφτείτε κινούμενα σχέδια μικρού μήκους, ιδιόρρυθμες διαφημίσεις, ίσως ακόμη και ως υπόκρουση σε ένα podcast με μια χιουμοριστική ή νοσταλγική κλίση. Θα μπορούσε επίσης να λειτουργήσει καλά για οτιδήποτε χρειάζεται μια πινελιά vintage κομψότητας ή ρετρό ατμόσφαιρας. Σε σύγκριση με κορυφαία βιομηχανικά swing κομμάτια, στέκεται καλά όσον αφορά την ενορχήστρωση και την απόδοση. Λίγη περισσότερη προσοχή σε λεπτές ηχητικές λεπτομέρειες στο στάδιο της μίξης και του mastering θα μπορούσε να το αναβαθμίσει περαιτέρω και να του δώσει εκείνη την επιπλέον επαγγελματική λάμψη, ωθώντας το πιο κοντά στην «ποιότητα αναφοράς». Ωστόσο, ως έχει, είναι ένα σταθερό, χρησιμοποιήσιμο κομμάτι μουσικής παραγωγής με σαφή πλεονεκτήματα στο είδος του.