Bavarian Brass Music 2 by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Εντάξει, λοιπόν, πρώτη εντύπωση – αυτό το κομμάτι σίγουρα κλίνει προς τον κλασικό ήχο της μπάντας χάλκινων πνευστών, δημιουργώντας αμέσως εικόνες, καλά, Βαυαρίας! Υπάρχει μια πραγματικά εορταστική, σχεδόν κωμική, ενέργεια από την αρχή. Έχει ένα δυνατό μελωδικό άγκιστρο, πολύ στο παραδοσιακό λαϊκό πνεύμα, και η ενορχήστρωση είναι αρκετά απλή, εστιάζοντας στα χάλκινα πνευστά ως τον πυρήνα. Αρμονικά, είναι απλό και άμεσο, κάτι που λειτουργεί για αυτό το στυλ. Σκεπτόμενος την παραγωγή, έχει μια ελαφρώς vintage ποιότητα στον ήχο, σχεδόν σαν να στοχεύει σε μια σκόπιμα ρετρό ή «παλιομοδίτικη» αίσθηση. Η μίξη θα μπορούσε ίσως να επωφεληθεί από λίγο περισσότερο πλάτος και διαύγεια. Τα χάλκινα πνευστά, αν και χαρακτηριστικά, κατά καιρούς αισθάνονται λίγο συνωστισμένα στη μεσαία περιοχή. Μια πινελιά mastering θα μπορούσε πραγματικά να βοηθήσει να ανυψωθεί το συνολικό ηχητικό προφίλ και να του δοθεί μια πιο σύγχρονη αιχμή, ακόμη και μέσα στο παραδοσιακό στυλ. Συναισθηματικά, είναι αναμφισβήτητα αισιόδοξο και θετικό. Έχει αυτή τη μεταδοτική, feel-good ατμόσφαιρα που θα ήταν ιδανική για να προσθέσει μια πινελιά ελαφρότητας ή χιούμορ σε μια σκηνή. Μπορώ να το δω να λειτουργεί πολύ καλά σε κωμικά κινούμενα σχέδια, ίσως σε μια σκηνή slapstick, ή ακόμα και για διαφημίσεις που στοχεύουν σε έναν λαϊκό, χαρούμενο τόνο. Σκεφτείτε διαφημίσεις μπύρας, ταξιδιωτικές προωθήσεις για ευρωπαϊκούς προορισμούς, ή ίσως ακόμα και παιδικό περιεχόμενο. Για ευρύτερες εφαρμογές, μπορεί να χρειαστεί μια μικρή τροποποίηση – ίσως μια ελαφρώς πιο σύγχρονη προσέγγιση παραγωγής θα μπορούσε να διευρύνει την απήχησή του πέρα από καθαρά παραδοσιακές ρυθμίσεις. Σε σύγκριση με την κορυφαία μουσική παραγωγής, έχει έναν μοναδικό χαρακτήρα, κάτι που είναι ένα πλεονέκτημα. Ωστόσο, όσον αφορά την απόλυτη ηχητική λάμψη, βρίσκεται ένα σκαλοπάτι κάτω από το απόλυτο κορυφαίο επίπεδο. Δεν είναι αδυναμία, περισσότερο ένας τομέας για πιθανή ανάπτυξη. Φανταστείτε αν τα χάλκινα είχαν λίγο περισσότερη λάμψη και τα χαμηλά ήταν ελαφρώς πιο σφιχτά – θα ανέβαζε πραγματικά ολόκληρο το κομμάτι. Ακόμα, όπως έχει, είναι ένα πολύ χρησιμοποιήσιμο κομμάτι με μια ξεχωριστή γεύση, και αυτό είναι πολύτιμο από μόνο του. Για έναν παραγωγό που ψάχνει κάτι αυθεντικά «Βαυαρικό» και χαρούμενα αισιόδοξο, αυτό το πετυχαίνει. Με λίγη επιπλέον προσοχή στη μίξη και το master, αυτό θα μπορούσε πραγματικά να λάμψει και να βρει τη θέση του σε μια ποικιλία media projects που χρειάζονται αυτόν τον συγκεκριμένο, εορταστικό και ελαφρώς χιουμοριστικό χαρακτήρα.