Εντάξει ομάδα, ας μιλήσουμε για το 'Silent Movie 85'. Ακούγοντάς το, μεταφέρεσαι αμέσως. Έχει αυτή τη χαρακτηριστική γοητεία της εποχής του βωβού κινηματογράφου των αρχών του 20ου αιώνα τέλεια. Το κομμάτι επικεντρώνεται σε έναν φωτεινό, ελαφρώς κρουστό ήχο από ένα upright πιάνο, που κινείται προς τα εμπρός με έναν μολυσματικό, εύθυμο ρυθμό ragtime που αισθάνεται αμέσως οικείος και ελκυστικός. Υπάρχει μια παιχνιδιάρικη ενέργεια εδώ που είναι δύσκολο να αντισταθείς.
Η σύνθεση είναι συνοπτική και αποτελεσματική, χτισμένη σε αξιομνημόνευτες, κυκλικές μελωδικές φράσεις που είναι τέλειες για looping ή υπόκρουση δυναμικής δράσης. Δεν παραμένει περισσότερο από όσο πρέπει, παραδίδοντας την βασική του ιδέα με ακρίβεια και σαφήνεια. Από άποψη παραγωγής, επιτυγχάνει μια ωραία ισορροπία: ενώ συλλαμβάνει την vintage *αίσθηση*, η ηχογράφηση είναι καθαρή, καλά μιξαρισμένη και έτοιμη για επαγγελματική χρήση. Δεν υπάρχει θολούρα. το πιάνο ξεχωρίζει ωραία και η διακριτική ρυθμική υποστήριξη (ακούγεται σαν ελαφρύ μπάσο ή ίσως προσεκτικά τοποθετημένες χαμηλές νότες πιάνου και ίσως κάποια συνθετική ελαφριά κρουστά που προσομοιώνουν ξυλόφωνα ή παρόμοια) διατηρεί τη δυναμική χωρίς να γεμίζει το μιξάρισμα.
Συναισθηματικά, αυτό το κομμάτι είναι καθαρή ανέμελη διασκέδαση. Φωνάζει σωματική κωμωδία, ατυχήματα, ιδιόρρυθμους χαρακτήρες και σκηνές καταδίωξης. Σκεφτείτε τους Keystone Kops, τις τρελές περιπέτειες του Chaplin ή οποιαδήποτε σκηνή χρειάζεται μια δόση αισιόδοξης, ελαφρώς φρενήρους, νοσταλγικής ενέργειας. Το έμφυτο χιούμορ του το καθιστά ένα φανταστικό πλεονέκτημα για animation, παιδικά προγράμματα ή επεξηγηματικά βίντεο που θέλουν μια ρετρό ή ιστορική πινελιά.
Για αδειοδότηση συγχρονισμού, οι εφαρμογές του είναι υπέροχα συγκεκριμένες αλλά ευρείες μέσα σε αυτή τη θέση. Προφανώς, οποιοδήποτε έργο αναφέρεται στην εποχή του βωβού κινηματογράφου, είτε πρόκειται για ντοκιμαντέρ είτε για παρωδία, είναι μια τέλεια εφαρμογή. Είναι χρυσός για κωμικά διαφημιστικά σποτ, ειδικά για προϊόντα που θέλουν μια πινελιά ιδιοτροπίας ή νοσταλγίας – φανταστείτε μια επιταχυνόμενη ακολουθία ενός ατόμου που αποτυγχάνει κωμικά σε μια εργασία πριν το προϊόν σώσει την κατάσταση. Για τους δημιουργούς του YouTube και τους podcasters, αυτό είναι ένα φανταστικό υπόβαθρο για ιστορικά τμήματα, κωμικά σκετς ή ακόμα και απλώς ως ένα μοναδικό θέμα εισαγωγής/εξόδου που ξεχωρίζει. Θα μπορούσε να λειτουργήσει εκπληκτικά καλά σε ορισμένα indie παιχνίδια, ίσως για ένα επίπεδο μπόνους, ένα θέμα χαρακτήρα ή μουσική μενού σε ένα παιχνίδι με ρετρό στυλ.
Ακόμη και για εκδηλώσεις, εάν το θέμα απαιτεί vintage, εποχή Gatsby ή διασκεδαστική καινοτομία, αυτό το κομμάτι παρέχει άμεση ατμόσφαιρα. Είναι καλά δομημένο, επιτρέποντας στους συντάκτες να βρουν εύκολα σημεία βρόχου ή να το κόψουν όπως χρειάζεται. Η έλλειψη σύνθετης στρώσης σημαίνει ότι κάθεται υπέροχα κάτω από τους διαλόγους ή τα ηχητικά εφέ χωρίς να ανταγωνίζεται. Είναι ένα εξαιρετικά χρησιμοποιήσιμο, χαρακτηριστικό κομμάτι που καλύπτει μια συγκεκριμένη, πολύτιμη θέση σε μια βιβλιοθήκη παραγωγής. Παραδίδει ακριβώς αυτό που υποδηλώνει ο (υπονοούμενος) τίτλος του και το κάνει με επαγγελματική λάμψη και μολυσματική ενέργεια. Μια σταθερή προσθήκη για όποιον χρειάζεται αυτόν τον συγκεκριμένο vintage κωμικό ήχο.