Silent Movie 104 by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Εντάξει, ας ακούσουμε... Εντάξει, αμέσως παίρνω μια ισχυρή αίσθηση κλασικού κινηματογράφου, σίγουρα κλίνει προς την αισθητική της «βουβής ταινίας» – και το κάνει αρκετά αποτελεσματικά. Η ενορχήστρωση είναι ακριβής για το είδος, με αυτό που ακούγεται σαν χάλκινα πνευστά, ξύλινα πνευστά και μερικά λεπτεπίλεπτα κρουστά να δημιουργούν μια πραγματικά αυθεντική vintage αίσθηση. Η διασκευή είναι ενδιαφέρουσα. δεν είναι υπερβολικά περίπλοκη, κάτι που λειτουργεί υπέρ της, διατηρώντας τα πράγματα ξεκάθαρα και εστιασμένα στο μελωδικό περιεχόμενο. Αρμονικά, είναι αρκετά απλό, αλλά αυτή η απλότητα είναι μέρος της γοητείας του, προσδίδοντας μια ελαφρώς παλιομοδίτικη, σχεδόν σαν μουσικό κουτί ποιότητα κατά καιρούς. Όσον αφορά την παραγωγή, είναι αρκετά καθαρό, αν και ίσως λίγο περισσότερη ζεστασιά στα χαμηλά-μεσαία θα μπορούσε να ενισχύσει αυτόν τον παλιό, ελαφρώς σκονισμένο χαρακτήρα που συνδέουμε με ηχογραφήσεις από εκείνη την εποχή. Συναισθηματικά, επιτυγχάνει μια ωραία ισορροπία – υπάρχει μια υποψία μελαγχολίας, ίσως και μια πινελιά νοσταλγικής θλίψης, αλλά έχει επίσης μια παιχνιδιάρικη, σχεδόν κωμική ελαφρότητα. Αυτή η δυαδικότητα το καθιστά εκπληκτικά ευέλικτο. Για χρήση στα μέσα ενημέρωσης, μπορώ να το δω να λειτουργεί όμορφα σε ιστορικά ντοκιμαντέρ, προφανώς οτιδήποτε αναφέρεται σε βουβές ταινίες, ίσως ακόμη και ως μια ιδιόρρυθμη, απροσδόκητη υπόκρουση για μια σύγχρονη κωμική σκηνή που παίζει με ρετρό τροπάρια. Δεν πρόκειται να γίνει επιτυχία στα charts και σε ένα άμεσο πλαίσιο «σύγχρονης μουσικής παραγωγής», ίσως χρειαστεί λίγο περισσότερη δύναμη και σύγχρονη ηχητική γυαλάδα για να ανταγωνιστεί στο υψηλότερο επίπεδο. Ωστόσο, για εξειδικευμένα έργα που αναζητούν συγκεκριμένα αυτό το vintage, πρώιμο κινηματογραφικό vibe, αυτό το κομμάτι είναι πραγματικά πολύ δυνατό. Μερικές διακριτικές τροποποιήσεις στο μιξάζ για να ενισχυθεί περαιτέρω ο vintage χαρακτήρας και θα τραγουδούσε πραγματικά. Συνολικά, ένα συμπαγές κομμάτι, καλά εκτελεσμένο στο επιλεγμένο στυλ του.