Stalker Heart of Chornobyl Atmosphere 18 by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Εντάξει, ας βουτήξουμε σε αυτό το κομμάτι. Αμέσως, η ατμόσφαιρα είναι ο πρωταγωνιστής εδώ, χωρίς αμφιβολία. Είναι πυκνή, είναι πραγματικά ανησυχητική και ζωγραφίζει μια πολύ συγκεκριμένη ηχητική εικόνα – σίγουρα παίρνεις αυτή τη 'Chornobyl' αίσθηση ακόμη και χωρίς να γνωρίζεις τον τίτλο εκ των προτέρων. Ο ηχητικός σχεδιασμός είναι αρκετά αποτελεσματικός στη δημιουργία αυτού του ερημικού, σχεδόν ραδιενεργού ηχοτοπίου. Τα synth pads είναι το βασικό στοιχείο και είναι καλοφτιαγμένα, με μια ωραία εξελισσόμενη υφή που κρατά τα πράγματα ενδιαφέροντα παρά την μινιμαλιστική ενορχήστρωση.

Συνθετικά, είναι απλό, σχεδόν βασισμένο σε λούπα, κάτι που είναι απολύτως αποδεκτό για ατμοσφαιρικά κομμάτια σαν αυτό. Η αρμονική κίνηση είναι διακριτική αλλά αποτελεσματική στη διατήρηση αυτού του αισθήματος ανησυχίας. Ωστόσο, ενώ η ατμόσφαιρα είναι ισχυρή, η παραγωγή θα μπορούσε να επωφεληθεί από μια ελαφρώς πιο εκλεπτυσμένη πινελιά. Το χαμηλό άκρο θα μπορούσε να σφίξει λίγο. υπάρχει μια ελαφριά θολούρα που εισχωρεί, ειδικά στις χαμηλότερες συχνότητες των pads. Επίσης, ενώ η αραίωση είναι σκόπιμη, ίσως η εισαγωγή κάποιων πολύ διακριτικών υφών υψηλής συχνότητας – σκεφτείτε λεπτά, σχεδόν αδιόρατα κοκκώδη στοιχεία – θα μπορούσε να προσθέσει ένα άλλο επίπεδο ίντριγκας και να αποτρέψει το να αισθάνεται πολύ στατικό σε μεγαλύτερους βρόχους.

Συναισθηματικά, χτυπάει το σημάδι για σασπένς και μελαγχολία. Σίγουρα δεν είναι ένα κομμάτι για αισιόδοξες διαφημίσεις, αλλά για οτιδήποτε χρειάζεται μια αίσθηση κακού οιωνού, μυστηρίου ή απόλυτου τρόμου, έχει δυνατότητες. Σκεφτείτε soundtrack παιχνιδιών, ιδιαίτερα survival horror ή μετα-αποκαλυπτικά σκηνικά, δραματικές υπογραμμίσεις podcast ή ακόμα και το άνοιγμα μιας σκοτεινής, ατμοσφαιρικής ταινίας.

Σε σύγκριση με τα βιομηχανικά πρότυπα στην παραγωγή μουσικής, βρίσκεται σε ένα σταθερό επαγγελματικό επίπεδο. Με λίγη περισσότερη προσοχή στη σαφήνεια της μίξης, ιδιαίτερα στο χαμηλό άκρο, και ίσως κάποια διακριτική δυναμική παραλλαγή ή υφή προσθήκες για να ενισχυθεί η εξέλιξη της ενορχήστρωσης, θα μπορούσε πραγματικά να ανέβει ένα σκαλοπάτι. Είναι ήδη πολύ χρησιμοποιήσιμο όπως είναι, ειδικά για έργα με έναν πιο σκοτεινό, πιο θλιβερό τόνο. Σκεφτείτε να πειραματιστείτε με διακριτικό αυτοματισμό στο φίλτρο αποκοπής των κύριων pads για να δημιουργήσετε περισσότερη κίνηση, ή ίσως προσθέτοντας μια πολύ μακρινή, σχεδόν φανταστική καθυστέρηση σε μερικά από τα στοιχεία υψηλότερης συχνότητας. Συνολικά, είναι ένα ισχυρό ατμοσφαιρικό κομμάτι με μια σαφή ταυτότητα, απλώς χρειάζεται λίγη επιπλέον γυαλάδα για να λάμψει πραγματικά σε μια ανταγωνιστική βιβλιοθήκη μουσικής παραγωγής.