Is there anything out there? by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Εντάξει, ας ακούσουμε αυτό το κομμάτι... "Υπάρχει τίποτα εκεί έξω;", ενδιαφέρον τίτλος. Εντάξει, η αρχική εντύπωση είναι σίγουρα ατμοσφαιρική και κινηματογραφική. Ανοίγει με αυτά τα πραγματικά ευρύχωρα, σχεδόν σαν ανάσες φωνητικά pads, τα οποία είναι αρκετά ενδιαφέροντα. Δημιουργούν μια αίσθηση απεραντοσύνης, ίσως και λίγο μυστήριο από την αρχή. Ο σχεδιασμός ήχου εδώ είναι αποτελεσματικός. Η φωνητική υφή είναι μοναδική, σχεδόν συνθετική αλλά διατηρεί μια ανθρώπινη ποιότητα. Αρμονικά, είναι απλό αλλά υποβλητικό, χτίζοντας αργά και σταθερά. Η ενορχήστρωση είναι αρκετά λιτή, κάτι που λειτουργεί προς όφελός της, επιτρέποντας στην ατμόσφαιρα να αναπνεύσει. Καθώς εξελίσσεται, λεπτά κρουστικά στοιχεία εισέρχονται, προσθέτοντας έναν απαλό παλμό χωρίς να διαταράσσουν την αιθέρια ατμόσφαιρα. Η παραγωγή είναι καθαρή και καλά μιξαρισμένη. Όλα κάθονται ωραία στο στερεοφωνικό πεδίο, δημιουργώντας ένα ευρύ και καθηλωτικό ηχητικό τοπίο. Το χαμηλό άκρο είναι παρόν αλλά όχι υπερβολικό, κάτι που είναι ζωτικής σημασίας για αυτό το είδος κομματιού – θέλεις χώρο για διάλογο ή ηχητικά εφέ αν είναι για ταινία. Γύρω στο μέσο της διαδρομής, τα τύμπανα γίνονται πιο εμφανή, προσθέτοντας μια απαραίτητη αίσθηση ορμής και δυναμικής. Αυτή η κλιμάκωση είναι καλά εκτελεσμένη, δημιουργώντας ένα αίσθημα προσμονής. Συναισθηματικά, είναι στοχαστικό, ίσως λίγο μελαγχολικό στην αρχή, αλλά σταδιακά μετατοπίζεται προς την ελπίδα καθώς χτίζεται. Για χρήση σε μέσα, μπορώ να το δω να λειτουργεί καλά σε έργα επιστημονικής φαντασίας, ντοκιμαντέρ ή ακόμα και ενδοσκοπικές διαφημιστικές καμπάνιες. Έχει μια αμφισβητούμενη, αναζητούμενη ποιότητα που θα μπορούσε να υπογραμμίσει στιγμές ανακάλυψης ή θαυμασμού. Για να βελτιωθεί περαιτέρω η χρηστικότητά του, ίσως μια έκδοση χωρίς τα φωνητικά, ή με instrumental stems, θα ήταν επωφελής για τους συντάκτες που χρειάζονται μέγιστη ευελιξία. Σε σύγκριση με τη μουσική βιβλιοθήκης βιομηχανικών προτύπων, η ποιότητα παραγωγής είναι σίγουρα εκεί. Η σύνθεση είναι σταθερή, αν και ίσως ένα ελαφρώς πιο καθορισμένο μελωδικό στοιχείο θα μπορούσε να διευρύνει την απήχησή της. Ωστόσο, η δύναμή του έγκειται στο ατμοσφαιρικό του βάθος και τη συναισθηματική του λεπτότητα. Αποφεύγει να είναι υπερβολικά δραματικό, γεγονός που το καθιστά ευέλικτο για διάφορα μέσα. Συνολικά, ένα καλοφτιαγμένο κομμάτι με καλές δυνατότητες, ειδικά για έργα που αναζητούν μια αίσθηση χώρου και απαλό συναισθηματικό αντίκτυπο. Απλά μια μικρή πινελιά περισσότερης μελωδικής ανάπτυξης θα μπορούσε πραγματικά να το αναβαθμίσει περαιτέρω, αλλά όπως έχει, είναι ένα πολύ χρήσιμο και υποβλητικό κομμάτι.