Dream Of A Dream 3 by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Εντάξει, ας βουτήξουμε σε αυτό το κομμάτι. Η πρώτη μου εντύπωση είναι ότι δημιουργεί αμέσως μια πολύ ωραία, ευρύχωρη ατμόσφαιρα. Υπάρχει μια ξεκάθαρη ονειρική ποιότητα, όπως υποδηλώνει ο τίτλος, και αυτό επιτυγχάνεται μέσω μερικών υπέροχων, εξελισσόμενων synth pads και ενός πολύ απαλού μοτίβου πιάνου που στήνει υπέροχα το σκηνικό. Η εισαγωγή είναι υπομονετική, αφήνοντας το ηχοτοπίο να αναπνεύσει, κάτι που είναι ζωτικής σημασίας για αυτό το είδος κομματιού. Η ενορχήστρωση έχει καλό ρυθμό. Δεν βιάζεται, αλλά εισάγει σταδιακά στοιχεία για να διατηρήσει το ενδιαφέρον. Τα γυναικεία φωνητικά, όταν εισέρχονται, είναι μια έξυπνη πινελιά - άηχα και αιθέρια, προσθέτοντας σε αυτή την απόκοσμη αίσθηση χωρίς να αποσπούν την προσοχή. Έχουν καλή μίξη, κάθονται μέσα στο κομμάτι παρά προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή, κάτι που είναι ακριβώς αυτό που θέλετε για μουσική παραγωγής. Καθώς το κομμάτι προχωρά, η εισαγωγή διακριτικών κρουστών και στη συνέχεια πιο έντονων ορχηστρικών στοιχείων προσθέτει μια ευπρόσδεκτη δυναμική αλλαγή. Χτίζει σε ένταση χωρίς να γίνεται υπερβολικά πομπώδες, διατηρώντας αυτή τη βασική ονειρική ατμόσφαιρα. Η ίδια η παραγωγή είναι καθαρή και διαυγής. Η μίξη είναι ισορροπημένη, με κάθε στοιχείο να έχει τον δικό του χώρο. Ίσως το low-end θα μπορούσε να έχει μια πινελιά περισσότερου βάρους για να του δώσει λίγο περισσότερη παρουσία, ειδικά στα μεταγενέστερα τμήματα όπου μπαίνουν τα τύμπανα, αλλά αυτό είναι μια μικρή βελτίωση. Συναισθηματικά, πετυχαίνει τον στόχο. Είναι στοχαστικό, ίσως λίγο μελαγχολικό, αλλά με μια υποκείμενη αίσθηση ελπίδας ή ήπιου θαυμασμού. Μπορώ εύκολα να το δω να λειτουργεί καλά σε μια ποικιλία μέσων. Σκεφτείτε ενδοσκοπικές στιγμές σε ταινίες, τοπία παιχνιδιών φαντασίας ή ακόμα και ατμοσφαιρική διαφήμιση όπου θέλετε να προκαλέσετε μια αίσθηση ηρεμίας και ομορφιάς. Για ντοκιμαντέρ ή podcast που χρειάζονται μια πινελιά κομψότητας και συναισθηματικού βάθους, αυτό θα ταίριαζε επίσης ωραία. Σε σύγκριση με την τυπική μουσική βιβλιοθήκης της βιομηχανίας, σίγουρα κρατάει τη θέση της. Είναι καλογραμμένο, καλοπαραγμένο και έχει μια σαφή συναισθηματική ταυτότητα. Για να το αναβαθμίσετε περαιτέρω, ίσως πειραματιστείτε με μερικά λεπτά υφασμάτινα στρώματα στο παρασκήνιο θα μπορούσαν να προσθέσουν ακόμη περισσότερο βάθος. Μια πινελιά κοκκώδους σύνθεσης ή μερικά πολύ λεπτά, εξελισσόμενα στοιχεία ηχητικού σχεδιασμού θα μπορούσαν να εμπλουτίσουν την ηχητική ταπετσαρία χωρίς να υπερκαλύψουν την βασική ενορχήστρωση. Συνολικά, είναι ένα δυνατό κομμάτι με πολλές δυνατότητες. Έχει αυτή την κινηματογραφική ποιότητα που αναζητείται πάντα και με μερικές μικρές βελτιώσεις, θα μπορούσε εύκολα να είναι ένα βασικό κομμάτι για πολλά έργα. Έχει μια επαγγελματική λάμψη και έναν γνήσιο συναισθηματικό πυρήνα, που είναι αυτό που τελικά κάνει τη μουσική παραγωγής να ξεχωρίζει.