Εντάξει, ας βουτήξουμε στο "Beauty Of The Earth 6 - The battle of the snake". Αμέσως, αυτό δεν είναι το τυπικό σας υλικό γεμίσματος φόντου. Είναι ένα σχολαστικά σχεδιασμένο ορχηστρικό κομμάτι που απαιτεί προσοχή. Ο ίδιος ο τίτλος υποδηλώνει σύγκρουση και φύση, και η μουσική ανταποκρίνεται απόλυτα σε αυτήν την υπόσχεση, ζωγραφίζοντας μια ζωντανή ηχητική εικόνα πλούσια σε ένταση και δραματικό βάρος. Από τα εναρκτήρια παράφωνα χτυπήματα και τα νευρικά φτερουγίσματα των ξύλινων πνευστών, δημιουργεί μια αισθητή αίσθηση ανησυχίας και προσμονής. Αυτό είναι εξαιρετικό υλικό για να σκηνοθετήσετε μια σκηνή σε ένα θρίλερ, ένα ιστορικό δράμα που απεικονίζει μυστικούς ελιγμούς ή ίσως την οθόνη φόρτωσης για ένα απαιτητικό επίπεδο σε ένα RPG φαντασίας.
Η ενορχήστρωση επιδεικνύει μια εξελιγμένη κατανόηση του ορχηστρικού χρώματος. Η αλληλεπίδραση μεταξύ των τμημάτων των εγχόρδων - μεταβαίνοντας από παράφωνες υφές και απότομες επιθέσεις σε πιο διατηρημένα, διερευνητικά περάσματα - δημιουργεί μια δυναμική αφηγηματική αψίδα μέσα στο κομμάτι. Ακούστε πώς αυτά τα χαμηλά έγχορδα και τα χάλκινα γύρω στο 0:18 προσθέτουν ένα στρώμα σοβαρότητας, γειώνοντας την αγωνία. Ο συνθέτης δεν φοβάται να χρησιμοποιήσει σιωπή και χώρο, επιτρέποντας στιγμές όπως η παύση γύρω στο 0:10 για να εντείνει το δράμα πριν βυθιστεί πίσω στην θεματική ανάπτυξη.
Εκεί όπου αυτό το κομμάτι υπερέχει πραγματικά για χρήση στα μέσα ενημέρωσης είναι η έμφυτη ικανότητά του να αφηγείται ιστορίες. Το τμήμα που ξεκινά γύρω στο 0:51, με τις ισχυρές ορχηστρικές αυξήσεις και έναν πιο καθορισμένο, σχεδόν πολεμικό ρυθμό στο χαμηλό άκρο, αισθάνεται ότι είναι φτιαγμένο κατά παραγγελία για μια αποκάλυψη, μια αντιπαράθεση ή ένα σημαντικό σημείο καμπής σε μια αφήγηση. Έχει αυτή την ποιότητα «επικού εύρους» χωρίς απαραίτητα να βασίζεται σε πομπώδη κρουστά σε όλη τη διάρκεια, γεγονός που υποδηλώνει μια αυτοπεποίθηση στη σύνθεση αρμονικών και μελωδικών. Η ποιότητα παραγωγής είναι σταθερή – η μίξη είναι καθαρή, επιτρέποντας στις μεμονωμένες γραμμές οργάνων να διακρίνονται ενώ συμβάλλουν σε ένα συνεκτικό σύνολο. Η στερεοφωνική απεικόνιση αισθάνεται φυσική για μια ορχηστρική διάταξη και οι δυναμικές αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά, κάτι που είναι απαραίτητο για τη βαθμολόγηση σε εικόνα, όπου αυτές οι παλίρροιες και οι ροές πρέπει να υποστηρίζουν τη δράση στην οθόνη.
Η χρηστικότητά του είναι ευρεία μέσα στη συγκεκριμένη εξειδικευμένη αγορά του. Σκεφτείτε πέρα από τις απλές μουσικές επενδύσεις ταινιών – αυτό θα μπορούσε να στηρίξει μια εταιρική παρουσίαση υψηλού κινδύνου που αποκαλύπτει πρωτοποριακή (και ίσως επικίνδυνη) τεχνολογία, να προσθέσει σοβαρότητα σε ένα ντοκιμαντέρ που εξερευνά αρχαίες συγκρούσεις ή επικίνδυνη άγρια ζωή ή να βαθμολογήσει μια ιδιαίτερα δύσκολη μάχη με αφεντικό σε ένα βιντεοπαιχνίδι. Η μετάβαση γύρω στο 1:21 σε μια πιο μελαγχολική, διερευνητική μελωδία εγχόρδων προσφέρει μια στιγμή προβληματισμού ή συνέπειας, προσθέτοντας συναισθηματικό βάθος και ευελιξία. Δεν είναι μόνο συνεχής ένταση. Υπάρχει απόχρωση εδώ. Αν και ίσως πολύ συγκεκριμένο για περιστασιακά vlogs ή ανάλαφρο περιεχόμενο, για έργα που χρειάζονται σοβαρή, δραματική και αγωνιώδη ορχηστρική βαθμολόγηση, αυτό το κομμάτι είναι μια εξαιρετικά αποτελεσματική και επαγγελματική επιλογή. Προκαλεί μια αίσθηση αρχαίων αγώνων, κρυφών κινδύνων και μεγάλου, ξεδιπλούμενου δράματος, καθιστώντας το μια συναρπαστική επιλογή για δημιουργούς που αναζητούν έναν εντυπωσιακό, κινηματογραφικό ήχο.