Eat the cat by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Εντάξει, ας βουτήξουμε σε αυτό το κομμάτι. Από την αρχή, έχει μια πολύ ξεχωριστή, σχεδόν επιθετική ατμόσφαιρα. Το φωνητικό δείγμα, που επαναλαμβάνει τη φράση του τίτλου, είναι σίγουρα εντυπωσιακό και δημιουργεί έναν σκοτεινό κωμικό τόνο. Από άποψη παραγωγής, είναι αρκετά ωμό και μινιμαλιστικό, βασιζόμενο σε μεγάλο βαθμό σε ένα απλό, δυναμικό beat και μια εμφανή γραμμή synth μπάσου. Η μίξη είναι σκόπιμα lo-fi, η οποία προσθέτει στον εκκεντρικό χαρακτήρα της, αν και ίσως θα μπορούσε να ωφεληθεί από λίγο περισσότερη σαφήνεια στο κάτω μέρος για να αποφευχθεί η θολούρα σε ορισμένα συστήματα.

Συνθετικά, είναι πολύ επαναλαμβανόμενο, γεγονός που θα μπορούσε να είναι πλεονέκτημα ή μειονέκτημα ανάλογα με την προβλεπόμενη χρήση. Για μικρότερα μορφότυπα μέσων, όπως διαφημίσεις ή περιεχόμενο μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αυτή η επανάληψη θα μπορούσε να είναι ιδανική για τη δημιουργία ενός πιασάρικου και αξιομνημόνευτου hook. Ωστόσο, για μεγαλύτερα φορμάτ, μπορεί να γίνει λίγο κουραστικό χωρίς περισσότερη ποικιλία. Η ενορχήστρωση είναι αρκετά στατική, χωρίς μεγάλη δυναμική ανάπτυξη σε όλο το κομμάτι. Η εισαγωγή λεπτών αλλαγών στις υφές των synth ή στα ρυθμικά μοτίβα θα μπορούσε να ενισχύσει την αφοσίωσή του με την πάροδο του χρόνου.

Συναισθηματικά, στοχεύει σε μια χιουμοριστική, ελαφρώς ανησυχητική αίσθηση. Σίγουρα επιτυγχάνει την εκκεντρική και παιχνιδιάρικη πτυχή, αλλά το «τρομακτικό» στοιχείο φαίνεται πιο ειρωνικό παρά πραγματικά τρομακτικό. Έχει ένα είδος ειρωνικής ατμόσφαιρας τρόμου, που θα μπορούσε να λειτουργήσει καλά για κωμικές ταινίες τρόμου, κινούμενα σχέδια μικρού μήκους με μια πιο σκοτεινή άκρη ή ακόμα και ως μουσική εισαγωγής/εξόδου για podcast με παρόμοιο τόνο.

Σε σύγκριση με τη μουσική παραγωγής βιομηχανικών προτύπων, είναι σίγουρα στην πιο πειραματική πλευρά. Δεν στοχεύει σε γυαλιστερή, mainstream απήχηση, και αυτό είναι αναμφισβήτητα το πλεονέκτημά του. Έχει έναν μοναδικό χαρακτήρα που θα μπορούσε να ξεχωρίσει από τον θόρυβο και να τραβήξει την προσοχή. Για να το αναβαθμίσετε περαιτέρω, η εξερεύνηση πιο εξελιγμένων στοιχείων σχεδίασης ήχου μέσα στις υφές των synth και ίσως η προσθήκη λεπτών στρωμάτων ατμοσφαιρικών ηχοτοπίων θα μπορούσε να εμπλουτίσει την ηχητική παλέτα χωρίς να χάσει την ωμή της ενέργεια. Σκεφτείτε καλλιτέχνες όπως οι πρώτοι Aphex Twin ή μερικά από τα πιο ασυνήθιστα ηλεκτρονικά κομμάτια που χρησιμοποιούνται στα κινούμενα σχέδια Adult Swim – αυτό είναι το είδος της περιοχής που θα μπορούσε να κατοικήσει αυτό το κομμάτι με λίγη περισσότερη βελτίωση. Συνολικά, έχει δυνατότητες, ειδικά για εξειδικευμένες εφαρμογές πολυμέσων όπου είναι επιθυμητή μια ιδιόμορφη, σκοτεινά χιουμοριστική και ελαφρώς ανησυχητική ατμόσφαιρα. Με κάποιες λεπτές προσαρμογές παραγωγής για την ενίσχυση της σαφήνειας και της ενορχήστρωσης, θα μπορούσε πραγματικά να ξεχωρίσει.