The Horror Maschine 1 by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Εντάξει, ας ακούσουμε αυτό το κομμάτι. Οι αρχικές εντυπώσεις κλίνουν σίγουρα προς τη σκοτεινή πλευρά της κινηματογραφικής μουσικής. Υπάρχει μια αισθητή αίσθηση ανησυχίας από την αρχή με αυτές τις εξελισσόμενες synth υφές. Δεν είναι άμεσα «τρόμου», περισσότερο σαν μια σιγανή αγωνία, η οποία είναι αρκετά αποτελεσματική για τη δημιουργία έντασης. Η σύνθεση είναι ενδιαφέρουσα. δεν είναι μελωδική με την παραδοσιακή έννοια, αλλά βασίζεται περισσότερο στην ατμόσφαιρα και τον σχεδιασμό ήχου για να δημιουργήσει τον αντίκτυπό της. Αρμονικά, είναι αρκετά στατική, γεγονός που προσθέτει στην αίσθηση τρόμου και μονοτονίας, σχεδόν σαν να πλησιάζει κάτι αναπόφευκτο.

Όσον αφορά την παραγωγή, ο σχεδιασμός ήχου είναι σίγουρα ένα ισχυρό σημείο. Τα synths είναι καλά επεξεργασμένα, δημιουργώντας μια τραχιά, βιομηχανική αίσθηση που ταιριάζει στη συνολική ατμόσφαιρα. Η μίξη είναι αρκετά καθαρή, αν και ίσως λίγο θολή στα χαμηλά-μεσαία, τα οποία θα μπορούσαν να σφίξουν λίγο για να βελτιωθεί η σαφήνεια, ειδικά αν προορίζεται για πολυσύχναστα ηχητικά τοπία σε παιχνίδια ή ταινίες. Το mastering είναι αξιοπρεπές. έχει αρκετή ένταση χωρίς να είναι υπερβολικά συμπιεσμένο, γεγονός που διατηρεί ένα δυναμικό εύρος που είναι ζωτικής σημασίας για κινηματογραφικά κομμάτια όπως αυτό.

Συναισθηματικά, πετυχαίνει τον στόχο για αγωνία και ανατριχίλα. Σίγουρα προκαλεί μια αίσθηση ότι κάτι καραδοκεί στις σκιές, ιδανικό για τρέιλερ τρόμου, έντονες στιγμές βιντεοπαιχνιδιών ή ακόμα και ατμοσφαιρικές εισαγωγές podcast για αληθινά εγκλήματα ή είδη μυστηρίου. Όσον αφορά τη χρηστικότητα των μέσων, είναι αρκετά συγκεκριμένο στη διάθεσή του, γεγονός που μπορεί να περιορίσει ελαφρώς την ευρύτερη απήχησή του. Ωστόσο, μέσα στη θέση του – σκοτεινότερα, αγωνιώδη έργα – έχει πολλές δυνατότητες. Ίσως μια ελαφρώς λιγότερο επιθετική μίξη σε ορισμένα τμήματα, ή η συμπερίληψη λεπτών δυναμικών παραλλαγών στη διασκευή θα μπορούσε να διευρύνει τη χρηστικότητά του για διαφορετικά μέρη μιας σκηνής, και όχι μόνο για στιγμές πλήρους έντασης.

Σε σύγκριση με τη μουσική παραγωγής βιομηχανικών προτύπων σε αυτό το είδος, βρίσκεται σε ένα σταθερό επαγγελματικό επίπεδο. Θα μπορούσε να ωφεληθεί από λίγο περισσότερο γυάλισμα στη μίξη και ίσως έναν σαφέστερο ορισμό στο χαμηλό άκρο. Σκεφτείτε να αναφερθείτε σε ορισμένα κομμάτια αναφοράς στο είδος της αγωνίας/τρόμου και να κάνετε A/B στη σαφήνεια χαμηλής συχνότητας. Επίσης, σκεφτείτε να προσθέσετε λεπτές δυναμικές παραλλαγές στη διασκευή για να παρέχετε περισσότερες επιλογές στους συντάκτες για να εργαστούν – ίσως μια ελαφρώς απογυμνωμένη έκδοση για πιο ήσυχες σκηνές θα μπορούσε να είναι πολύτιμη. Συνολικά όμως, είναι ένα δυνατό κομμάτι με σαφή ταυτότητα και αποτελεσματική ατμόσφαιρα. Με μερικές μικρές τροποποιήσεις, θα μπορούσε πραγματικά να ξεχωρίσει σε βιβλιοθήκες που ειδικεύονται στη σκοτεινότερη κινηματογραφική μουσική.