Flying With The Wind 2016 by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Εντάξει, ας ακούσουμε αυτό το κομμάτι. Αμέσως, η ατμόσφαιρα είναι αρκετά θετική, σχεδόν αμείλικτα. Έχει αυτή την κλασική synth-pop αίσθηση, που θυμίζει τα τέλη της δεκαετίας του '80 ή τις αρχές της δεκαετίας του '90, κάτι που θα μπορούσε να είναι ένα πλεονέκτημα ανάλογα με το έργο. Τα γυναικεία φωνητικά είναι καθαρά και άμεσα, μεταφέροντας ένα υπερβολικά παρακινητικό μήνυμα. Αρμονικά, είναι αρκετά απλό, παραμένοντας σε μια άνετη, ματζόρε περιοχή. Η ενορχήστρωση είναι σχετικά απλή – synth pads, ένας κινητήριος ρυθμός, μπάσο και αυτά τα εξέχοντα φωνητικά. Για μουσική παραγωγής, η απλότητα μπορεί να είναι αρετή, καθιστώντας ευκολότερη την επεξεργασία και την προσαρμογή.

Όσον αφορά την ποιότητα παραγωγής, είναι αξιοπρεπής, αλλά θα μπορούσε να ωφεληθεί από λίγο περισσότερο γυάλισμα για να ξεχωρίσει πραγματικά στη σημερινή αγορά. Η μίξη φαίνεται λίγο συμπιεσμένη συνολικά και ορισμένοι από τους χρωματισμούς του συνθεσάιζερ είναι λίγο γενικοί. Λίγο περισσότερο πλάτος και βάθος στο στερεοφωνικό πεδίο θα βοηθούσε, ίσως με κάποιες λεπτές βελτιώσεις αντήχησης στα pads για να δημιουργηθεί ένα πιο καθηλωτικό σκηνικό. Το χαμηλό άκρο είναι παρόν, αλλά θα μπορούσε να σφίξει για μια πιο δυναμική αίσθηση, ειδικά αν αυτό προορίζεται για πιο δυναμικά μέσα όπως διαφημίσεις ή τρέιλερ παιχνιδιών.

Συναισθηματικά, είναι αναμφισβήτητα αισιόδοξο και ελπιδοφόρο. Έχει αυτή την ενέργεια 'μπορείς να το κάνεις!' σε αφθονία. Για εφαρμογές μέσων, αυτό το κομμάτι φωνάζει για παρακινητικό περιεχόμενο. Σκεφτείτε εταιρικά βίντεο, ιστορίες επιτυχίας, ίσως ακόμη και ένα ανάλαφρο αθλητικό μοντάζ. Θα μπορούσε επίσης να λειτουργήσει καλά στη διαφήμιση, ιδιαίτερα για προϊόντα ή υπηρεσίες που στοχεύουν σε μια θετική και προσβάσιμη εικόνα. Φανταστείτε να υπογραμμίζει εικόνες ανθρώπων που επιτυγχάνουν στόχους, ξεπερνούν προκλήσεις ή απλά απολαμβάνουν τη ζωή.

Σε σύγκριση με τα βιομηχανικά πρότυπα, βρίσκεται στη μέση. Είναι σίγουρα χρησιμοποιήσιμο και έχει έναν σαφή σκοπό, αλλά για να το αναβαθμίσω περαιτέρω, θα πρότεινα να επανεξετάσω τα στάδια μίξης και mastering. Ίσως πειραματισμός με πιο σύγχρονους ήχους συνθεσάιζερ ή η προσθήκη κάποιων οργανικών υφών θα μπορούσε να προσθέσει βάθος και ενδιαφέρον. Η φωνητική ερμηνεία είναι σίγουρη, αλλά ίσως η εξερεύνηση κάποιων λεπτών αρμονιών ή στρωμάτων φωνητικών υποστήριξης θα μπορούσε να εμπλουτίσει τη συνολική ηχητική υφή. Λίγη περισσότερη ποικιλία στην ενορχήστρωση, ίσως μια ελαφρώς πιο δυναμική ανάλυση ή μια ενότητα δημιουργίας, θα μπορούσε επίσης να βελτιώσει την αφοσίωσή της κατά τη διάρκεια της πλήρους διάρκειας. Σκεφτείτε να προσθέσετε λεπτά καλούδια για τα αυτιά – μικρές παραγωγικές φανφάρες που κρατούν τον ακροατή αφοσιωμένο χωρίς να αποσπούν την προσοχή από το βασικό μήνυμα. Συνολικά, είναι ένα συμπαγές θεμέλιο με καλά κόκαλα, χρειάζεται απλώς λίγη επιπλέον φινέτσα στην παραγωγή και την ενορχήστρωση για να λάμψει πραγματικά και να ανταγωνιστεί στο κορυφαίο επίπεδο των βιβλιοθηκών μουσικής παραγωγής. Έχει τη δυνατότητα να είναι πραγματικά αποτελεσματικό στο σωστό πλαίσιο.