Lockdown by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Εντάξει, ας ακούσουμε αυτό το κομμάτι. Η πρώτη εντύπωση είναι σίγουρα ατμοσφαιρική, με μια σκοτεινή, ηλεκτρονική αίσθηση. Τα synth pads είναι άμεσα ελκυστικά, δημιουργώντας μια αίσθηση χώρου και μυστηρίου. Η παραγωγή είναι αρκετά καθαρή, αν και υπάρχει μια σκόπιμη lo-fi ποιότητα στα τύμπανα που του δίνει μια ελαφρώς ωμή αίσθηση, μια ενδιαφέρουσα επιλογή. Τα γυναικεία φωνητικά αποσπάσματα είναι αρκετά αποτελεσματικά, προσθέτοντας στη συνολική αινιγματική διάθεση χωρίς να αποσπούν υπερβολικά την προσοχή - μοιάζουν περισσότερο με υφασματικά στοιχεία παρά με παραδοσιακά φωνητικά, κάτι που λειτουργεί καλά για τη μουσική παραγωγής.

Συνθετικά, είναι αρκετά απλό, βασιζόμενο στην επανάληψη και τη λεπτή εξέλιξη παρά στην πολύπλοκη μελωδική ανάπτυξη. Η ενορχήστρωση είναι σχετικά αραιή, γεγονός που στην πραγματικότητα ενισχύει την αίσθηση της αγωνίας και της απομόνωσης. Ίσως λίγο περισσότερη ποικιλία στα ρυθμικά στοιχεία θα μπορούσε να αποτρέψει το να γίνει πολύ μονότονο σε μεγαλύτερη διάρκεια, ίσως μερικά λεπτά κρουστά γεμίσματα ή ρυθμικές αλλαγές για να διατηρηθεί το ενδιαφέρον του ακροατή.

Ο σχεδιασμός ήχου είναι αξιοπρεπής. Οι ήχοι του synth είναι καλά επιλεγμένοι, ιδιαίτερα τα pads που είναι ζεστά και περιβάλλουν. Το low-end θα μπορούσε ίσως να είναι λίγο πιο σφιχτό και πιο καθορισμένο, ειδικά αν αυτό το κομμάτι προορίζεται για σκηνές με αντίκτυπο. Όσον αφορά τη μίξη, είναι γενικά καλά ισορροπημένο, αν και αναρωτιέμαι αν η αύξηση των φωνητικών φράσεων ακριβώς κατά ένα ελάχιστο στη μίξη κατά τη διάρκεια των βασικών στιγμών θα μπορούσε να ενισχύσει τον συναισθηματικό αντίκτυπο - απλώς μια λεπτή ανύψωση για να τραβήξει τον ακροατή μέσα. Το mastering ακούγεται επαρκές για τα πρότυπα της μουσικής βιβλιοθήκης, η ένταση είναι στο σωστό εύρος, αλλά ίσως λίγο περισσότερη σαφήνεια στα high-mids θα μπορούσε να το κάνει να λάμψει ακόμα περισσότερο σε διαφορετικά συστήματα αναπαραγωγής.

Συναισθηματικά, χτυπάει ένα ωραίο σημείο έντασης και αγωνίας. Μπορώ σίγουρα να το δω να λειτουργεί καλά σε αστυνομικά δράματα, ίσως μια σκηνή που θέτει τις βάσεις για κάτι δυσοίωνο, ή ακόμα και σε ένα φουτουριστικό ή sci-fi πλαίσιο όπου θέλετε να δημιουργήσετε μια αίσθηση ανησυχίας. Θα μπορούσε επίσης να είναι ενδιαφέρον για podcast που ασχολούνται με μυστήριο ή αληθινό έγκλημα. Για τη διαφήμιση, μπορεί να είναι λίγο πολύ σκοτεινό για mainstream διαφημίσεις, αλλά θα μπορούσε να λειτουργήσει για πιο τολμηρά brands ή καμπάνιες που επιδιώκουν έναν πιο εκλεπτυσμένο, λιγότερο έντονα χαρούμενο τόνο. Όσον αφορά τα παιχνίδια, σκεφτείτε indie horror ή ατμοσφαιρικά παιχνίδια παζλ - σίγουρα έχει αυτό το είδος αίσθησης.

Σε σύγκριση με τα βιομηχανικά σημεία αναφοράς, δεν είναι ακριβώς κορυφαίο όσον αφορά το sonic polish, αλλά είναι σίγουρα πάνω από το ερασιτεχνικό επίπεδο και στέκεται επάξια ως επαγγελματική μουσική παραγωγής. Με λίγη βελτίωση στην ευκρίνεια των χαμηλών συχνοτήτων και ίσως κάποιες λεπτές παραλλαγές ενορχήστρωσης, θα μπορούσε εύκολα να αναβαθμιστεί. Έχει μια ισχυρή βασική ιδέα και μια σαφή διάθεση, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για την αδειοδότηση sync. Συνολικά, ένα σταθερό κομμάτι με καλές δυνατότητες, ιδιαίτερα για πιο σκοτεινά, πιο αγωνιώδη μέσα. Απλώς χρειάζεται λίγη επιπλέον προσοχή στη λεπτομέρεια για να ξεχωρίσει πραγματικά σε μια ανταγωνιστική αγορά μουσικής βιβλιοθήκης.

Additional Information

I haven't had much inspiration to produce new music in the last few months. It was my daughter who drove me back into the studio and wrote this song with me. Do you also miss the experiences, the adventures and just being outside? This song is a picture of my current emotional state: we jump from one lockdown to another, with short breaks - that never want to end. The song ends like every lockdown: with an open end.