HipHop Made in 60 Minutes by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Εντάξει, ας αναλύσουμε αυτό το κομμάτι. Η πρώτη εντύπωση είναι σίγουρα μια σκοτεινή και μελαγχολική ατμόσφαιρα, που κλίνει προς αυτόν τον κινηματογραφικό, σχεδόν νουάρ ήχο χιπ-χοπ. Έχει μια αξιοπρεπή αυλάκωση με ένα απλό αλλά αποτελεσματικό ρυθμό και μια επαναλαμβανόμενη μελωδία συνθεσάιζερ που δημιουργεί την ατμόσφαιρα αρκετά γρήγορα. Σκεπτόμενοι τη μουσική παραγωγής, αυτό θα μπορούσε να χωρέσει σε έργα που χρειάζονται μια αίσθηση έντασης, ίσως κάποια αστική γκρίνια ή ακόμα και μια ελαφρώς ανησυχητική υποψία. Η ενορχήστρωση είναι αρκετά απλή, η οποία δεν είναι απαραίτητα κακό για τη μουσική βιβλιοθήκης – τη διατηρεί εστιασμένη και χρησιμοποιήσιμη. Ωστόσο, όσον αφορά το βιομηχανικό πρότυπο, η παραγωγή είναι λίγο ακατέργαστη στις άκρες. Η μίξη φαίνεται λίγο λασπωμένη στο χαμηλό άκρο και τα συνθεσάιζερ, ενώ ταιριάζουν στην ατμόσφαιρα, θα μπορούσαν να επωφεληθούν από κάποιο πιο λεπτομερή σχεδιασμό ήχου για να τους δώσουν λίγο περισσότερο χαρακτήρα και γυάλισμα. Σκεφτείτε να καθαρίσετε τις χαμηλές συχνότητες για να προσθέσετε σαφήνεια και ίσως να προσθέσετε μερικές λεπτές υφές στα συνθεσάιζερ για να τα κάνετε να ακούγονται λιγότερο βασικά. Συναισθηματικά, σίγουρα παραδίδει στη σκοτεινή πλευρά – είναι γεμάτο σασπένς, μια πινελιά μυστηριώδες και σίγουρα όχι ανάλαφρο. Για χρήση στα μέσα ενημέρωσης, μπορώ να το δω να λειτουργεί καλά σε αστυνομικά δράματα, ίσως σε κάποια πιο σκοτεινά μενού βιντεοπαιχνιδιών ή ακόμα και σε διαφημίσεις όπου θέλετε να προκαλέσετε μια αίσθηση αστικής ακμής ή έντασης. Με λίγο περισσότερη βελτίωση στη μίξη και κάποιες λεπτές τροποποιήσεις στο σχεδιασμό ήχου, αυτό θα μπορούσε πραγματικά να ξεπεράσει το βάρος του. Αυτή τη στιγμή, βρίσκεται σε ένα σταθερό επαγγελματικό επίπεδο, σίγουρα χρησιμοποιήσιμο, αλλά με δυνατότητα να είναι ακόμα πιο ισχυρό και πιο ανταγωνιστικό στον χώρο της μουσικής βιβλιοθήκης. Έχει μια καλή βασική ιδέα. απλά χρειάζεται λίγο περισσότερη φινέτσα στην εκτέλεση για να το αναβαθμίσει πραγματικά.