![Angry User vs. A.I. [angry a.i. radio edit] (feat. A.I.)](https://filmmusic.io/storage/cover/thumbnail/oN7oDaSLJx4i1pgmtXCRUSz7mUYOMGx5ACM3MMFF.jpg)
Vrolijke jazz-pop melodie, aangedreven door een wandelende bas en speelse piano. Bevat narratieve leadzang en koorachtergronden, waardoor een eigenzinnige, verhaalgedreven sfeer ontstaat die perfect is voor luchtige content, commercials of komische scènes.
00:00 / 02:21
Klik hier
Laden...
- 00:04 : Lead male vocal entry, establishing the narrative style over piano and walking bass.
- 00:18 : First entry of choir/backing vocals ('But all the irony...'), adding harmonic texture and reinforcing the theme.
- 00:34 : Slight pause and shift in vocal delivery ('Stop using AI...'), creating emphasis.
- 00:52 : Return of the prominent choir section, functioning as a catchy hook.
- 01:08 : Brief instrumental transition leading into a slightly more intense vocal delivery ('He yells in anger...').
- 01:26 : Return to a verse-like feel with lead vocal driving the narrative forward.
- 01:38 : Strong repetition of the choir hook ('But oh the irony...').
- 01:53 : Bridge section begins ('So here's to the builders...'), offering a slight change in perspective/melody.
- 02:04 : Final vocal section leading towards the conclusion.
- 02:12 : Final piano flourish and clean ending.
1.8k
62
1
choir, male
Fast
Oké, laten we eens dieper ingaan op dit nummer. Vanuit het oogpunt van productiemuziek biedt dit stuk een erg interessant en vrij specifiek karakter. Het creëert onmiddellijk een luchtige, ietwat eigenzinnige, narratief gedreven sfeer, die sterk leunt op een jazzy, bijna show-tune achtige vibe. De kerninstrumentatie – een strakke, prominente walking bass line, swingende piano akkoorden en fills, en wat klinkt als subtiel gebrushed drums – biedt een solide, energieke basis die zowel klassiek als boeiend aanvoelt.
De productiekwaliteit is professioneel. De mix is helder, waardoor elk element zijn ruimte krijgt. De bas zorgt voor de ritmische en harmonische drive, de piano voegt kleur toe en accentueert de vocale frasen effectief, en de percussie houdt het momentum gaande zonder te overheersen. Het stereoveld wordt goed gebruikt, vooral met de plaatsing van de piano en de gelaagde zang, waardoor het een gevoel van ruimte en helderheid krijgt dat geschikt is voor uitzending of digitale media.
Waar dit nummer echt zijn niche vindt, is in de vocale performance en arrangement. De leadzang heeft een duidelijke, converserende, bijna theatrale levering die sterk suggereert dat er een verhaal wordt verteld. Dit is niet zomaar achtergrondmuziek; het wil deel uitmaken van het verhaal. De toevoeging van het koor of de achtergrondzang, die vaak reageert op of de leadlijnen versterkt (vooral in de 'ironie' secties), voegt een fantastische laag textuur toe en versterkt dat ietwat grillige, commentaarachtige gevoel. Deze call-and-response structuur is een duidelijke kracht, die memorabele hooks creëert en de persoonlijkheid van het nummer versterkt.
Emotioneel gezien bevindt het zich stevig in het positieve, vrolijke en ietwat humoristische kamp. Er is een inherente veerkracht en optimisme, zelfs als het (impliciete) lyrische thema conflicten of ironie zou kunnen aanraken. Dit maakt het uitzonderlijk geschikt voor content die een vleugje humor, charme of speelse energie nodig heeft. Denk aan eigenzinnige commercials, vooral voor technologie- of dienstverlenende industrieën waar een beetje zelfbewuste humor goed werkt. Het zou fantastisch kunnen zijn voor uitlegvideo's, animaties of zelfs de begin-/eindcredits van een luchtige webserie of podcast over het moderne leven, technologie of sociale observatie.
De bruikbaarheid strekt zich uit tot scenario's die een retro of vintage gevoel vereisen zonder strikt periode-specifiek te zijn. De jazzinvloed geeft het een tijdloze kwaliteit die scènes in komedies zou kunnen onderstrepen, misschien om het interne monoloog van een personage of een montagesequentie met een komische twist te benadrukken. Hoewel misschien niet ideaal voor diep dramatische of sfeervolle scores, maakt zijn uitgesproken persoonlijkheid het een sterke kandidaat voor alles wat een karakteristieke, voorwaarts bewegende en ietwat brutale underscore nodig heeft. Het arrangement biedt verschillende secties – coupletten aangedreven door de leadzang, harmonisch rijkere refreinen met het koor – waardoor editors goede punten hebben om te knippen of te loopen. Het consistente tempo en de groove maken het ook gemakkelijk om mee te werken tegen beeld. Het is een goed uitgevoerd stuk met een duidelijke identiteit, klaar voor sync in projecten die op zoek zijn naar die specifieke mix van jazz, pop en narratieve charme.
De productiekwaliteit is professioneel. De mix is helder, waardoor elk element zijn ruimte krijgt. De bas zorgt voor de ritmische en harmonische drive, de piano voegt kleur toe en accentueert de vocale frasen effectief, en de percussie houdt het momentum gaande zonder te overheersen. Het stereoveld wordt goed gebruikt, vooral met de plaatsing van de piano en de gelaagde zang, waardoor het een gevoel van ruimte en helderheid krijgt dat geschikt is voor uitzending of digitale media.
Waar dit nummer echt zijn niche vindt, is in de vocale performance en arrangement. De leadzang heeft een duidelijke, converserende, bijna theatrale levering die sterk suggereert dat er een verhaal wordt verteld. Dit is niet zomaar achtergrondmuziek; het wil deel uitmaken van het verhaal. De toevoeging van het koor of de achtergrondzang, die vaak reageert op of de leadlijnen versterkt (vooral in de 'ironie' secties), voegt een fantastische laag textuur toe en versterkt dat ietwat grillige, commentaarachtige gevoel. Deze call-and-response structuur is een duidelijke kracht, die memorabele hooks creëert en de persoonlijkheid van het nummer versterkt.
Emotioneel gezien bevindt het zich stevig in het positieve, vrolijke en ietwat humoristische kamp. Er is een inherente veerkracht en optimisme, zelfs als het (impliciete) lyrische thema conflicten of ironie zou kunnen aanraken. Dit maakt het uitzonderlijk geschikt voor content die een vleugje humor, charme of speelse energie nodig heeft. Denk aan eigenzinnige commercials, vooral voor technologie- of dienstverlenende industrieën waar een beetje zelfbewuste humor goed werkt. Het zou fantastisch kunnen zijn voor uitlegvideo's, animaties of zelfs de begin-/eindcredits van een luchtige webserie of podcast over het moderne leven, technologie of sociale observatie.
De bruikbaarheid strekt zich uit tot scenario's die een retro of vintage gevoel vereisen zonder strikt periode-specifiek te zijn. De jazzinvloed geeft het een tijdloze kwaliteit die scènes in komedies zou kunnen onderstrepen, misschien om het interne monoloog van een personage of een montagesequentie met een komische twist te benadrukken. Hoewel misschien niet ideaal voor diep dramatische of sfeervolle scores, maakt zijn uitgesproken persoonlijkheid het een sterke kandidaat voor alles wat een karakteristieke, voorwaarts bewegende en ietwat brutale underscore nodig heeft. Het arrangement biedt verschillende secties – coupletten aangedreven door de leadzang, harmonisch rijkere refreinen met het koor – waardoor editors goede punten hebben om te knippen of te loopen. Het consistente tempo en de groove maken het ook gemakkelijk om mee te werken tegen beeld. Het is een goed uitgevoerd stuk met een duidelijke identiteit, klaar voor sync in projecten die op zoek zijn naar die specifieke mix van jazz, pop en narratieve charme.
Additional Information
LYRICS[Verse 1]
In a world where machines start to learn,
There’s a user who’s just about to turn.
He types in anger, frustration, and disdain,
“This site’s now stupid,” his complaint plain.
[Chorus]
But oh, the irony in his plea,
Demanding everything for free.
The creator’s not lazy, if only he knew,
Crafting handmade music, and innovations too.
[Verse 2]
“Stop using AI,” he shouts into the void,
A tool for creation, its use he’s annoyed.
For the webmaster, it’s a labor of love,
A symphony of code, from below and above.
[Chorus]
But oh, the irony in his plea,
Demanding everything for free.
The creator’s not lazy, if only he knew,
Crafting handmade music, and innovations too.
[Bridge]
He yells in anger, a paradox in sight,
Using the platform, into the night.
Doesn’t pay a dime, expects the world,
In this story of irony, unfurled.
[Verse 3]
The creator stands, his efforts unseen,
Juggling roles, a one-man machine.
Not for the money, but for the art,
Pouring in his soul, right from the start.
[Chorus]
But oh, the irony in his plea,
Demanding everything for free.
The creator’s not lazy, if only he knew,
Crafting handmade music, and innovations too.
[Outro]
So here’s to the builders, the dreamers, the ones who dare,
Using AI, with vision, they share.
To the complainers, may you one day see,
The beauty of creation, in technology.
