Imperial Waltz V2 by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Oké, laten we eens luisteren naar dit stuk. Meteen komt de titel 'Imperial Waltz V2' in me op, en ja, dat maakt het zeker waar. We bevinden ons hier duidelijk in orkestraal gebied, en de sfeer is onmiskenbaar groots en, durf ik het te zeggen, een beetje... nou ja, *imperiaal*. De openingsstrijkers leggen een rijke, bijna fluweelzachte textuur neer, wat erg prettig is voor het oor. Het zet vanaf het begin een toon van verfijning. Naarmate het zich ontwikkelt, merk je dat de arrangement vrij traditioneel is, voortbouwend op klassieke walsstructuren. De melodie is memorabel en heeft een mooie, meeslepende kwaliteit, vooral wanneer het koper binnenkomt om bepaalde frasen te accentueren. De instrumentatiekeuzes zijn perfect voor deze stijl – volle strijkers, houtblazers die kleur toevoegen, en die statige koperfanfares. Qua productie is het over het algemeen schoon en evenwichtig. De stereo-imaging is behoorlijk, waardoor een gevoel van breedte ontstaat zonder kunstmatig gespreid aan te voelen. Misschien zou het laag iets meer gewicht kunnen hebben om het orkest echt te aarden, vooral op de momenten dat het koper het meest prominent aanwezig is. Overweeg om slechts een vleugje sub-basfrequentie toe te voegen om het dat moderne filmische gevoel te geven. Emotioneel gezien is het succesvol in het overbrengen van een gevoel van grandeur en elegantie. Het is niet overdreven dramatisch, maar behoudt een waardige en ietwat romantische sfeer. Voor media-applicaties schreeuwt dit nummer om historische drama's, historische documentaires, of zelfs verfijnde reclame – denk aan luxemerken of alles wat streeft naar een klassieke, tijdloze uitstraling. Het zou zelfs goed kunnen werken in een gamecontext, misschien tijdens tussenfilmpjes of in menu's met een statige, ouderwetse setting. Vergeleken met industriestandaarden is het zeker goed geproduceerd en gearrangeerd. Het zou kunnen profiteren van iets meer dynamisch bereik in de mix – waardoor nog zachtere momenten effectiever kunnen contrasteren met de luidere secties, waardoor een algehele meer boeiende luisterervaring ontstaat. En misschien zou het verkennen van subtiele variaties in instrumentatie of arrangement naarmate het vordert, kunnen voorkomen dat het enigszins voorspelbaar wordt over de duur ervan. Maar over het algemeen is het een solide, bruikbaar stuk productiemuziek. Met een beetje extra polijsten op de lage frequenties en het dynamische bereik, zou het echt kunnen opvallen in bibliotheken. Het heeft een duidelijke identiteit en dient zijn doel goed. Absoluut een nummer met potentieel voor sync-mogelijkheden.