Dreamsphere 2 by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Oké, laten we eens naar dit nummer luisteren. Meteen grijpt het geluidsontwerp je – die openingspads zijn weelderig, echt breed en meeslepend, waardoor vanaf het begin een sterk gevoel van sfeer ontstaat. Het heeft een duidelijke filmische kwaliteit en leunt tegen ambient electronica aan. De compositie zelf is goed gestructureerd en bouwt geleidelijk op. Ik waardeer het dat het zich niet naar de drums haast; het laat de harmonische elementen ademen en eerst de sfeer bepalen. Wanneer de percussie erin komt, is die impactvol en voegt een mooie drive toe zonder de delicate synth-texturen te overheersen. Qua productie is het helder en ruimtelijk. De mix is ​​evenwichtig, waardoor elk element mooi tot zijn recht komt. De mastering is behoorlijk, zou misschien iets luider mogen voor bepaalde mediacontexten, maar over het algemeen solide. Emotioneel raakt het een gevoelige snaar – het is mysterieus en dromerig, maar draagt ​​ook een subtiele onderstroom van hoop, wat best effectief is. Voor mediagebruik zie ik dit briljant werken in sci-fi-trailers, misschien zelfs een doordachte tech-commercial of een game met verkenningselementen. Denkend aan industrienormen, zit het zeker in de buurt van professionele bibliotheekmuziek. Om het verder te verheffen, zou het verkennen van subtiele dynamische variaties in de synth-pads gedurende het nummer nog meer diepte kunnen toevoegen. Ook zou een iets meer uitgesproken low-end aanwezigheid het gevoel van kracht in de drums kunnen versterken, vooral voor theatrale toepassingen. Maar eerlijk gezegd zijn dit kleine aanpassingen. Het is als zodanig een zeer bruikbaar en suggestief stuk. Een sterke basis om op voort te bouwen; nog wat meer polijsten en het zou gemakkelijk een opvallend nummer kunnen zijn.