HANDGEMAAKT
Waiting For The End Of The Quarantine
26.04.2020
Cool, introspectief jazztrio met expressieve akoestische piano, een diepe wandelende contrabas en subtiele, smaakvolle percussie. Creëert een ontspannen, ietwat melancholische en verfijnde late-night sfeer. Perfect voor dialoog-onderstreping, noir-scènes, verfijnde branding, doordachte podcastsegmenten of het creëren van een stijlvolle, intieme ambiance.
00:00 / 03:13
Klik hier
Laden...
- 00:00 : Track begins with intimate upright bass and subtle percussion, establishing the cool, noir-ish groove.
- 00:08 : Acoustic piano enters with the main chordal theme, defining the relaxed yet slightly melancholic harmony.
- 00:25 : Brief melodic/harmonic variation in the piano part, adding subtle interest.
- 00:52 : Piano begins more improvisational exploration around the core theme.
- 01:04 : Slight dynamic lift and rhythmic emphasis from the piano chords.
- 01:53 : Return to a more chord-focused piano section, emphasizing the rhythmic feel.
- 02:10 : Piano introduces a clearer, more defined melodic statement.
- 02:28 : Section returns to the core groove and harmonic feel of the opening.
- 02:45 : Bassline becomes more active with a distinct walking pattern, adding gentle momentum.
- 03:01 : Final piano chords signal the end of the piece, resolving cleanly.
13.3k
457
8
instrumental
Slow
Oké, laten we eens duiken in dit nummer, 'Waiting For The End Of The Quarantine'. Meteen word je omhuld door een echt authentieke, intieme sfeer. Wat we hier hebben is een prachtig ingetogen stuk, gecentreerd rond een klassieke akoestische jazztrio-sound – denk aan een contrabas die een coole, wandelende basis legt, subtiele, smaakvolle percussie die een zachte puls geeft (zijn dat brushes of misschien zelfs vingerknipsels die erin begraven zitten? Mooie touch), en een wonderbaarlijk expressieve akoestische piano die de melodie en harmonie draagt. De productiekwaliteit is uitstekend; het is schoon, warm en voelt heel aanwezig, alsof je 's avonds laat in een schemerig verlichte club bent.
De stemming is absoluut aan de koelere kant van het spectrum – het is ontspannen, zeker, maar draagt een onderstroom van introspectie, misschien zelfs een vleugje melancholie of stille contemplatie. Het is die perfecte 'wacht'-vibe, muzikaal vastgelegd. Het haast zich niet, het laat de groove ademen en creëert een ruimte die zowel nostalgisch als hedendaags aanvoelt. Het pianowerk is bijzonder opmerkelijk – het is niet overdreven flitsend, maar focust in plaats daarvan op doordachte frasering, bluesy harmonische accenten en een dynamische gevoeligheid die echt het kerngevoel van het nummer dient. Er zijn momenten waarop het meer impliceert dan het verklaart, waardoor er ruimte is voor interpretatie, wat goud waard is voor sync-gebruik.
Als ik er nu over nadenk waar dit nummer schittert voor media – het is ongelooflijk veelzijdig binnen zijn niche. Voor film en televisie is dit uitstekend achtergrondmateriaal voor dialoogscènes, vooral in drama's, detectiveverhalen of noir-beïnvloede stukken. Stel je voor dat het onder de doordachte vertelling van een P.I. staat, een laat avondgesprek in een stadsappartement, of establishing shots van een rustige, regenachtige straat. Het voegt direct verfijning en sfeer toe zonder de scène te overheersen. Voor reclame, hoewel het misschien niet past bij energieke productlanceringen, is het perfect voor merken die een imago van verfijning, vakmanschap of volwassen elegantie cultiveren – denk aan luxe goederen, premium gedistilleerde dranken, op maat gemaakte diensten of zelfs financiële instellingen die een nuchtere, doordachte toon willen.
Het is ook een natuurlijke match voor verfijnde B-roll, zoals montages van het stadsleven 's nachts, artistieke processen of rustige momenten van reflectie in een documentaire. Voor podcasts werkt dit prachtig als intro/outro-muziek of als een subtiel bed onder segmenten die een kalme, gefocuste sfeer nodig hebben, vooral voor storytelling- of interviewformaten. Stel je voor dat dit de scène zet voor een diepgaande discussie of een persoonlijk verhaal. Zelfs in de gamewereld zou het een thuis kunnen vinden in menuschermen voor indie-titels, visual novels of specifieke sfeervolle momenten binnen een game die vragen om een pauze van actie – misschien een rustige barscène of het contemplatieve moment van een personage. Voor evenementen is het ideale achtergrondmuziek voor cocktailuurtjes, galerie-openingen, verfijnde bedrijfsbijeenkomsten of zelfs intieme diners waar je ambiance wilt zonder afleiding. Het creëert onmiddellijk een sfeer van coole, moeiteloze klasse. De track behoudt zijn kerngevoel gedurende de hele track, waardoor hij gemakkelijk te loopen of te bewerken is, maar biedt voldoende harmonische en melodische variatie, vooral in de improvisatiesecties van de piano, om hem langer boeiend te houden. Het is een echt solide, professioneel gemaakt stuk dat precies weet wat het is en zijn stemming met vertrouwen en stijl overbrengt. Een absolute aanwinst voor elke bibliotheek die zich richt op authentieke, sfeervolle instrumentale cues.
De stemming is absoluut aan de koelere kant van het spectrum – het is ontspannen, zeker, maar draagt een onderstroom van introspectie, misschien zelfs een vleugje melancholie of stille contemplatie. Het is die perfecte 'wacht'-vibe, muzikaal vastgelegd. Het haast zich niet, het laat de groove ademen en creëert een ruimte die zowel nostalgisch als hedendaags aanvoelt. Het pianowerk is bijzonder opmerkelijk – het is niet overdreven flitsend, maar focust in plaats daarvan op doordachte frasering, bluesy harmonische accenten en een dynamische gevoeligheid die echt het kerngevoel van het nummer dient. Er zijn momenten waarop het meer impliceert dan het verklaart, waardoor er ruimte is voor interpretatie, wat goud waard is voor sync-gebruik.
Als ik er nu over nadenk waar dit nummer schittert voor media – het is ongelooflijk veelzijdig binnen zijn niche. Voor film en televisie is dit uitstekend achtergrondmateriaal voor dialoogscènes, vooral in drama's, detectiveverhalen of noir-beïnvloede stukken. Stel je voor dat het onder de doordachte vertelling van een P.I. staat, een laat avondgesprek in een stadsappartement, of establishing shots van een rustige, regenachtige straat. Het voegt direct verfijning en sfeer toe zonder de scène te overheersen. Voor reclame, hoewel het misschien niet past bij energieke productlanceringen, is het perfect voor merken die een imago van verfijning, vakmanschap of volwassen elegantie cultiveren – denk aan luxe goederen, premium gedistilleerde dranken, op maat gemaakte diensten of zelfs financiële instellingen die een nuchtere, doordachte toon willen.
Het is ook een natuurlijke match voor verfijnde B-roll, zoals montages van het stadsleven 's nachts, artistieke processen of rustige momenten van reflectie in een documentaire. Voor podcasts werkt dit prachtig als intro/outro-muziek of als een subtiel bed onder segmenten die een kalme, gefocuste sfeer nodig hebben, vooral voor storytelling- of interviewformaten. Stel je voor dat dit de scène zet voor een diepgaande discussie of een persoonlijk verhaal. Zelfs in de gamewereld zou het een thuis kunnen vinden in menuschermen voor indie-titels, visual novels of specifieke sfeervolle momenten binnen een game die vragen om een pauze van actie – misschien een rustige barscène of het contemplatieve moment van een personage. Voor evenementen is het ideale achtergrondmuziek voor cocktailuurtjes, galerie-openingen, verfijnde bedrijfsbijeenkomsten of zelfs intieme diners waar je ambiance wilt zonder afleiding. Het creëert onmiddellijk een sfeer van coole, moeiteloze klasse. De track behoudt zijn kerngevoel gedurende de hele track, waardoor hij gemakkelijk te loopen of te bewerken is, maar biedt voldoende harmonische en melodische variatie, vooral in de improvisatiesecties van de piano, om hem langer boeiend te houden. Het is een echt solide, professioneel gemaakt stuk dat precies weet wat het is en zijn stemming met vertrouwen en stijl overbrengt. Een absolute aanwinst voor elke bibliotheek die zich richt op authentieke, sfeervolle instrumentale cues.
