Deze track, 'Extinction [Deep Learning Edit]', presenteert een meeslepend en zeer gepolijst elektronisch klankbeeld dat direct inspeelt op de behoeften van moderne mediaproductie. Vanaf het begin creëert het een uitgesproken sfeer - een sfeer die tegelijkertijd futuristisch, gespannen is en doordrenkt met een gevoel van serieuze narratieve zwaarte. De bewerkte mannelijke gesproken woordintro grijpt onmiddellijk de aandacht en zet een thematische toon die perfect resoneert met de huidige preoccupaties rond technologie, AI en de toekomst. Dit is niet zomaar achtergrondmuziek; het is een statement piece.
De productiekwaliteit is uitzonderlijk. De mix is schoon, breed en dynamisch, waardoor elk element effectief zijn eigen ruimte kan innemen. Weelderige, evoluerende synth pads creëren een diep atmosferisch bed, terwijl precieze, drijvende elektronische percussie en gesequencede baslijnen zorgen voor een krachtig voorwaarts momentum. De introductie van vegende, snaarachtige synthlagen rond de 1:26 markeert de track als echt cinematografisch gebied, en voegt een epische omvang toe die prachtig zou werken onder titelsequenties, dramatische onthullingen of uitgestrekte establishing shots, vooral voor sci-fi- of thrillergenres.
De bruikbaarheid in verschillende media is een belangrijke kracht. Voor film en televisie is het een natuurlijke match voor het onderstrepen van scènes met technologische vooruitgang, bedrijfsspionage, dystopische toekomsten of momenten die aanhoudende spanning en een moderne edge vereisen. De opbouwen en dynamische verschuivingen worden vakkundig afgehandeld en bieden duidelijke cue points voor editors. In de reclame maakt het gepolijste, verfijnde en ietwat edgy gevoel het ideaal voor techmerken, autoreclames die streven naar een futuristisch imago, of campagnes die innovatie en kracht moeten overbrengen.
Naast traditionele sync biedt deze track aanzienlijke waarde voor makers van digitale content. Het atmosferische maar toch drijvende karakter maakt het een uitstekende keuze voor podcast intro's/outro's die te maken hebben met wetenschap, technologie of maatschappelijk commentaar. Voor YouTube-content zou het effectief channel trailers, tech reviews of documentaire-achtige video's kunnen scoren die complexe onderwerpen onderzoeken. De inherente narratieve kwaliteit, zelfs zonder het expliciete gesproken woord, leent zich goed voor storytelling.
Zelfs in de gamewereld vindt deze track een thuis. Het zou kunnen dienen als hoofdmenumuziek voor een sci-fi RPG, gespannen verkenningssegmenten kunnen onderstrepen of cutscenes kunnen begeleiden die belangrijke plotpunten weergeven. Het energieniveau is zeer geschikt voor het behouden van betrokkenheid zonder al te afleidend te worden.
De structuur van de track, die van een atmosferische opening via intense, drijvende secties naar een meer reflecterende outro gaat, biedt veelzijdigheid binnen één stuk. Hoewel de kernstemming serieus en gespannen is, injecteren de gepolijste uitvoering en krachtige hoogtepunten ook een gevoel van ontzag en schaal. Het vermijdt met succes generiek te klinken en creëert een specifieke sonische identiteit die zowel actueel als impactvol aanvoelt. Dit is een zeer waardevolle aanwinst voor elke productbibliotheek die projecten bedient die een verfijnde, vooruitstrevende en dramatisch resonerende elektronische score vereisen.
Additional Information
Over five years of hard work. Let me introduce you: The first song written entirely by an artificial intelligence. Even the lyrics are based on a deep learning algorithm that was previously fed with content. The voice was then generated by a neural voice generator. This song uses the pattern m5M, which is often used in film music.
I have been working on music theory for a long time. Back then it all started with the website "Chordfinder", which automatically generated good sounding chords based on the most popular patterns of pop music. Since music is ultimately based on mathematics and rules, it wasn't too difficult to generate midi files that could be automatically imported into Cubase as tracks.
I only had to do the mixing. And the subsequent mastering of the music was also done by an artificial intelligence.
The question now is: Is this music or is it not music? Is it art or is it not art just because it is not created by a human being? Who is the artist when an artificial intelligence produces a song: The programmer or the artificial intelligence?
If artificial intelligence eventually takes on human traits and emotions, this question will nevertheless become very relevant at some point - because artificial intelligence will claim to have performed the creative work without the programmer.