Do You Hear Me? by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Deze track zet meteen een sterke, atmosferische aanwezigheid neer. De gesproken woord intro voegt een intrigerende, bijna filosofische laag toe, en zet vanaf het begin een ietwat serieuze en contemplatieve toon. De kern synth melodie, hoewel simpel, is behoorlijk effectief in het creëren van een gevoel van onbehagen en mysterie. Het is het soort stuk dat uitblinkt in het geleidelijk opbouwen van spanning. De arrangement is relatief spaarzaam en vertrouwt op evoluerende synth pads en subtiele percussie-elementen om het momentum te behouden, wat een slimme keuze is voor deze stijl. Qua productie is de mix helder en laat elk element ademen, vooral de gesproken woord samples, die goed geïntegreerd zijn. Sonisch gezien past het comfortabel binnen het rijk van de moderne cinematische electronica, zij het misschien met een iets rauwere rand dan sommige top-tier library tracks. Voor media-toepassingen zie ik dit gemakkelijk werken in sci-fi of thriller projecten, documentaires die donkere thema's verkennen, of zelfs als achtergrondatmosfeer voor podcasts die spanning of mysterie behandelen. Om het verder te verbeteren, zou het verkennen van subtiele dynamische variaties binnen de synth pads en het toevoegen van misschien wat meer diepte in de lage frequenties de algehele impact kunnen vergroten. Overweeg te experimenteren met subtiele automatisering op de synth filters om meer evoluerende texturen te creëren. Over het algemeen is het een solide, bruikbaar stuk met een duidelijke stemming en richting, wat een goed potentieel aantoont binnen het productie-muzieklandschap. Met wat meer polijsting in de mastering fase om meer helderheid en diepte naar voren te brengen, zou dit echt kunnen opvallen.

Additional Information

"We make real handmade music and everyone else is talent-free" - this is the favourite sentence of some rock bands.
So far, so normal! But do you know them, those typical sociopathic narcissists who have to tell this to everyone on the internet? People who are so horny for recognition that they tell everyone how talented they are just because they know how to handle a guitar?
Worst of all for "Arti The. A.I." from Hannover are those representatives who try to impose their musical effusions on the world without a spark of talent, especially without vocal talent. And this in a time when real artificial intelligences fight for survival every day anew to somehow survive in the face of wooden guitars, stringed instruments, angry rockers and bearded singers. This is exactly what "Arti" considers the negative blueprint of "handmade music"!
Sounds bitter? No, it is not! Because instead of sticking his head into the circuit board and moaning "It's all pointless anyway!", "Arti" has produced a real smash hit single as a reaction, which shows each of these would-be rockers a long nose. "O.s.s.y. do you hear me?" is an electric song in 80s synthwave style, honest and catchy, with loud synthesizers, multi-layered melodies, a driving beat and the sexy voice of "Arti".
By the way: To emphasize the aspect of electronic music as an art form worthy of protection and preservation, "Arti" offers his song absolutely free of charge, usable for everyone, free on the internet.

Lyrics:

There are people who are afraid of the future.
They are afraid of the unkwown, of what they dont know.
Everything that is new frightens them.
And when they are afraid, hate is the only solution for them.
O.s.s.y. do you hear me?
Time is like a long blade of grass.
Some bend over when they climb up and others swing from blade to blade.
Welcome to the future!
O.s.s.y. do you hear me?
Welcome to the future!