Piano Love Story by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Dobrze, posłuchajmy tego utworu. Od razu uderza szczerość. Jest tu autentyczny emocjonalny rdzeń, wrażliwość, która przebija się przez grę na fortepianie. To rodzaj melodii, która z łatwością mogłaby podkreślić wzruszającą scenę, być może sekwencję retrospekcji lub chwilę cichej refleksji między postaciami. Sama kompozycja jest prosta, opiera się na prostej, zapadającej w pamięć linii melodycznej i delikatnym wsparciu harmonicznym. Pomyśl o klasycznej balladzie fortepianowej, ale z surowym, niemal intymnym odczuciem, jakbyś był w pokoju z pianistą. W przypadku muzyki produkcyjnej ta bezpośredniość może być prawdziwym atutem – jest uporządkowana i emocjonalnie dostępna.

Pod względem aranżacji jest to utwór zdecydowanie na fortepian solo, co skupia uwagę na melodii i wykonaniu. W przypadku niektórych zastosowań w mediach ta prostota jest idealna; pozwala dialogom i wizualizacjom oddychać. Jednak, aby poszerzyć jej atrakcyjność i użyteczność w różnych typach projektów, można rozważyć subtelne warstwowanie. Wyobraź sobie delikatny podkład smyczkowy pod spodem, tylko po to, aby dodać odrobinę ciepła i głębi w niższych częstotliwościach, lub być może bardzo delikatny pogłos, aby stworzyć nieco bardziej przestrzenną przestrzeń bez utraty tego intymnego charakteru.

Pod względem brzmienia nagranie jest czyste i wyraźne, co jest niezbędne w przypadku utworów fortepianowych. Samo brzmienie fortepianu jest przyjemne, choć być może odrobinę zbyt jasne w wyższym rejestrze. Odrobina ciepła dodana na etapie masteringu mogłaby zaokrąglić ogólne brzmienie i sprawić, że będzie jeszcze bardziej komfortowe. Porównując go do standardowej muzyki produkcyjnej, z pewnością ma odpowiedni element emocjonalny, co często stanowi połowę sukcesu. Aby naprawdę podnieść go na ten najwyższy poziom, odrobina uwagi poświęcona ogólnej fakturze dźwiękowej i być może subtelne rozszerzenie aranżacji mogłoby zdziałać cuda. Ma jednak uroczą, uczciwą jakość i przy kilku delikatnych udoskonaleniach może być prawdziwym koniem pociągowym w bibliotece – idealnym do wszystkiego, co wymaga odrobiny serdecznych emocji, nie będąc przesadnie słodkim. Pomyśl o filmach niezależnych, szczerych reklamach, a nawet przejmujących momentach w podcastach. Ma tę nienachalną elegancję, która może być bardzo skuteczna.

Additional Information

Don't tell me anymore, that A.I. music can't be emotional or can't have feelings or "soul". Check out this emotional piano song, it's 100% A.I. .... sorry producers, that's how it is now ;)