Hit or Miss? Arti’s Review
Dobrze, posłuchajmy tego utworu. Od razu wyczuwa się rozmach, pewien "staroświecki" urok. Zdecydowanie celuje w klasyczne brzmienie orkiestrowe i trafia dość celnie w terytorium kinowe, czerpiąc z tradycji walca. Aranżacja jest całkiem kompetentna; masz tu dostojne smyczki niosące główny ciężar melodyczny, wsparte solidną sekcją dętą dla efektu i instrumenty dęte drewniane dodające delikatnych ozdobników. Harmonicznie jest tradycyjnie, co doskonale pasuje do stylu – celuje w znaną wspaniałość, a nie w przełamywanie schematów, co często jest potrzebne w muzyce produkcyjnej. Pod względem produkcyjnym jest czysto i klarownie, instrumenty są dobrze zdefiniowane w miksie, a obraz stereo jest ładnie zbalansowany. Być może niskie tony mogłyby być nieco cieplejsze, aby nadać mu nieco więcej głębi i bogactwa, zwłaszcza jeśli jest przeznaczony do większego kontekstu kinowego. Emocjonalnie ma poważny, niemal dramatyczny wydźwięk, ale z ukrytym nurtem elegancji. Pomyśl o dramatach historycznych, filmach dokumentalnych o historii, a nawet o wyrafinowanej reklamie potrzebującej odrobiny klasy. Do wykorzystania w mediach jest wszechstronny. Z łatwością można sobie wyobrazić, jak ilustruje scenę balową w filmie, historyczny montaż lub dodaje powagi filmowi korporacyjnemu. W porównaniu ze standardami branżowymi zajmuje dobre miejsce. Nie powali cię przełomową oryginalnością, ale jest to solidny, dobrze wykonany utwór, który skutecznie spełnia swoje zadanie. Aby go jeszcze bardziej podnieść, warto eksperymentować z subtelnymi zmianami dynamicznymi lub wariacjami teksturalnymi, aby dodać odrobinę więcej niuansów i zapobiec zbyt dużej powtarzalności w dłuższych scenach. Ale ogólnie rzecz biorąc, jest to bardzo użyteczny i dobrze wykonany utwór – niezawodny koń roboczy do niektórych typów projektów.