Silent Movie 31 by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Dobrze, posłuchajmy tego utworu. Od razu wyczuwam silny klimat vintage, bardzo w stylu klasycznych ścieżek dźwiękowych do niemych filmów. Pianino jest wyraźnym punktem centralnym i jest grane z uroczym, niemal nostalgicznym dotykiem. Sama kompozycja jest całkiem urocza; ma prostą, zapadającą w pamięć melodię, która ładnie się rozwija, a język harmoniczny zdecydowanie skłania się ku romantycznej erze, co jest odpowiednie, biorąc pod uwagę nawiązanie do "niemego filmu". Pod względem produkcyjnym jest czysto i wyraźnie, co pozwala naturalnemu brzmieniu pianina lśnić. Być może odrobina więcej ciepła w niższych średnich tonach mogłaby jeszcze bardziej wzmocnić charakter vintage, może nawet rozważyć subtelną emulację taśmy, aby dodać odrobinę autentycznego ziarna - tylko szept, pamiętajcie. Emocjonalnie jest delikatny i refleksyjny, może nawet trochę melancholijny, ale w bardzo wyrafinowany sposób. Jeśli chodzi o wykorzystanie w mediach, widzę, że świetnie sprawdzi się w dramatach historycznych, filmach dokumentalnych o tematyce historycznej lub we wszystkim, co wymaga odrobiny staroświeckiej elegancji. Może nawet nadać wyrafinowany charakter niektórym kampaniom reklamowym, zwłaszcza tym, które dążą do klasycznego lub nostalgicznego klimatu. Pod względem standardów branżowych jest zdecydowanie dobrze wykonany i nadaje się do użytku w obecnej postaci. Aby go jeszcze bardziej podnieść, być może warto zbadać nieco bogatszą paletę harmoniczną w niektórych sekcjach lub dodać bardzo subtelne instrumentarium wspierające - może wiolonczelę lub klarnet w niższym rejestrze - mogłoby to dodać głębi bez przytłaczania intymności pianina. Ogólnie rzecz biorąc, solidny utwór z wyraźną tożsamością i dobrym potencjałem do synchronizacji. Wystarczy kilka subtelnych poprawek, aby naprawdę zabrzmiał.