Hit or Miss? Arti’s Review
Ten utwór od razu wprowadza w uroczo staroświecki klimat. Fortepian jest tu wyraźnym punktem centralnym, zagranym pięknie, z nutą melancholii, która naprawdę wciąga. Kontrabas i perkusja z miotełkami tworzą cudownie stonowaną sekcję rytmiczną, doskonale uzupełniając fortepian, nie przytłaczając go. Od strony produkcyjnej jest czysto i klarownie, z lekko ciepłym, niemal taśmowym brzmieniem, które wzmacnia retro klimat. Brzmi autentycznie "old schoolowo" w sposób naprawdę ujmujący, a nie tylko naśladowczy. Uważam, że w zastosowaniach medialnych utwór ten sprawdzi się doskonale w filmach dokumentalnych z epoki, dramatach historycznych, a nawet jako wyrafinowany podkład muzyczny do podcastów lub vlogów, które mają na celu uzyskanie klasycznego charakteru. Emocjonalnie jest łagodny i refleksyjny, być może trochę smutny, ale w kojący sposób. Aby zwiększyć jego atrakcyjność, być może nieco jaśniejszy miks mógłby poprawić jego użyteczność w lżejszych scenach, ale w obecnym stanie doskonale sprawdza się w tworzeniu specyficznej, nostalgicznej atmosfery. Porównując go do standardowej muzyki bibliotecznej w branży, jest zdecydowanie dobrze wykonany i ma wyraźną tożsamość. Mogłoby mu się przydać odrobina większej zmienności dynamicznej w aranżacji, aby utrzymać zaangażowanie w dłuższych scenach, ale ogólnie jest to solidny, użyteczny utwór o wyraźnym charakterze. Naprawdę piękny, sugestywny utwór, który wie, czym chce być.