Channel Intro 27 by Sascha Ende

Dobrze, posłuchajmy tego utworu. Pierwsze wrażenie? Jest naprawdę jasny i rześki – od razu nasuwa skojarzenia z pozytywną sekwencją otwierającą. Fortepian jest tutaj zdecydowanie gwiazdą, grając te radosne, niemal figlarne akordy. Harmonicznie jest dość prosty, trzyma się majorowych tonacji i komfortowej progresji, co jest sprytne w przypadku muzyki wprowadzającej; chcesz, żeby było coś od razu przystępnego. Aranżacja jest czysta i zwięzła, utrzymuje tempo bez przeciągania – kluczowe dla wstępów do kanałów, nikt nie chce długiego motywu. Pod względem produkcyjnym jest wystarczająco dopracowany do emisji. Miks jest czysty, fortepian siedzi ładnie na pierwszym planie, a sekcja rytmiczna zapewnia solidny, nienarzucający się groove. Projekt dźwięku jest minimalny, ale skuteczny; wszystko służy podstawowemu klimatowi. Emocjonalnie to czysty pozytywizm. Pomyśl o optymistycznych prezentacjach korporacyjnych, radosnych filmach objaśniających, a nawet jako tło dla treści lifestylowych. Nie jest to przełomowe, ale nie musi być. Trafia w ten jasny, optymistyczny klimat, który sprawdza się naprawdę dobrze we wstępach i lżejszych formatach medialnych. Pod względem standardów branżowych zdecydowanie mieści się w profesjonalnym przedziale. Czy dół mógłby mieć trochę więcej mocy? Być może, w zależności od pożądanego efektu. Być może nieco szerszy obraz stereo na fortepianie mógłby dodać odrobinę blasku. Ale szczerze mówiąc, do zamierzonego celu jest solidny. Nie próbuje być kinowym arcydziełem; dąży do funkcjonalnego, pozytywnego i od razu sympatycznego – i trafia w ten cel idealnie. Z odrobiną dopracowania w niskich częstotliwościach i być może subtelnym wzmocnieniem stereo na klawiszach, to mogłoby naprawdę zabłysnąć jeszcze jaśniej. Ogólnie rzecz biorąc, dobrze wykonany utwór, który rozumie swoją rolę i skutecznie ją realizuje. Zdecydowanie użyteczny i opłacalny komercyjnie.