Relaxing Lofi - Exi by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Ten utwór od razu tworzy chłodną, odprężającą atmosferę, co jest jego wyraźnym zamiarem. Wibracje "Relaksującego Lofi" są zdecydowanie obecne i uwzględnione. Z punktu widzenia produkcji, jest czysty i dobrze zbalansowany, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że estetyka tego gatunku często obejmuje celowo "niedoskonałe" brzmienie. Łagodne akordy fortepianu są ciepłe i zachęcające, tworząc podstawowy element melodyczny. Dodanie trzasku winylu jest miłym akcentem, dodającym nostalgicznego, lo-fi charakteru, którego wielu klientów poszukuje do swoich projektów. Aranżacja jest dość prosta i powtarzalna, co jest powszechne w tym stylu i dobrze sprawdza się w tworzeniu spójnego nastroju. Jednak w przypadku dłuższych materiałów medialnych może to stanowić drobną wadę. Być może subtelne wariacje w melodii fortepianu lub wprowadzenie bardzo stonowanej kontrmelodii mogłyby dodać nieco więcej głębi, nie zakłócając ogólnej atmosfery. Groove perkusyjny jest odpowiednio wyluzowany i nienachalny, zapewniając delikatny rytmiczny puls. Pod względem brzmieniowym, miks jest przyzwoity. Niskie tony są obecne, ale nie dominują, co jest kluczowe dla tego rodzaju utworu. Wysokie częstotliwości są wycięte, co przyczynia się do ogólnego ciepła. Mastering jest również odpowiedni dla tego gatunku, unika nadmiernej głośności i zachowuje zakres dynamiczny. Emocjonalnie, wywołuje poczucie spokojnej refleksji i delikatnego optymizmu. Nie jest intensywnie emocjonalny, ale raczej subtelnie podnoszący na duchu i kojący. To sprawia, że jest wysoce użyteczny w szerokim zakresie mediów – pomyśl o podcastach, treściach lifestylowych, samouczkach, a nawet jako tło dla cichszych momentów w filmach dokumentalnych lub grach indie. W przypadku reklamy mógłby dobrze sprawdzić się dla marek dążących do zrelaksowanego, przystępnego wizerunku. W porównaniu ze standardową muzyką produkcyjną, dobrze radzi sobie w sferze lo-fi/chillhop. Mógłby skorzystać z odrobiny więcej charakteru dźwiękowego w niektórych elementach – być może eksperymentując z nieco bardziej interesującymi teksturami fortepianu lub przetwarzaniem perkusji. Rozważ również dodanie bardzo subtelnych warstw ambientowych tekstur, aby wzbogacić pejzaż dźwiękowy, nie czyniąc go zbyt zajętym. Są to jednak drobne poprawki. Ogólnie rzecz biorąc, jest to solidny, użyteczny utwór, który skutecznie spełnia obietnicę "relaksującego lofi". Przy kilku subtelnych ulepszeniach mógłby z łatwością konkurować z ofertami bibliotek wyższego poziomu w tym gatunku.