The last days of 2024 by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Ten utwór prezentuje interesujące połączenie elementów filmowych i elektronicznych, od razu tworząc atmosferyczny i lekko melancholijny nastrój. Użycie czegoś, co brzmi jak przetworzone kobiece tekstury wokalne, tworzy unikalny pejzaż dźwiękowy, działający niemal jak eteryczny instrument, a nie tradycyjny wokal. Harmonicznie, jest całkiem efektywny w budowaniu napięcia i poczucia oczekiwania. Aranżacja jest dobrze rozplanowana, zaczynając od przestronnych padów i stopniowo wprowadzając elementy rytmiczne i bardziej zdefiniowane linie syntezatorowe. Produkcja jest czysta i przestronna, choć odrobina większej wagi w dolnych rejestrach perkusji mogłaby wzmocnić uderzenie, zwłaszcza gdy wchodzi perkusja. Porównując go do standardów branżowych dla muzyki produkcyjnej, plasuje się on wygodnie w profesjonalnym zakresie, szczególnie dla projektów poszukujących nowoczesnego, lekko introspektywnego filmowego klimatu. Do użytku w mediach, może być doskonały do scen dramatycznych, szczególnie w kontekście science fiction lub futurystycznym, ale także do każdej narracji wymagającej poczucia refleksyjnej nadziei lub nadchodzącej zmiany. Może również dobrze sprawdzić się w reklamach, które dążą do emocjonalnego rezonansu, a nie wysokiej energii. Aby go jeszcze dopracować, zbadanie subtelnych dynamicznych wariacji w obrębie utrzymanych sekcji padów mogłoby dodać więcej głębi i zapobiec wrażeniu, że jest nieco statyczny w momentach przed wejściem perkusji. Odrobina większej złożoności w wzorach rytmicznych mogłaby go również podnieść na wyższy poziom. Jednak ogólnie rzecz biorąc, jest to solidny, użyteczny utwór z wyraźnym i sugestywnym brzmieniem, które go wyróżnia.