Lorem Dubsteptum by Sascha Ende

Dramatyczny i mocny utwór elektroniczny z eterycznym wokalem żeńskim, dynamicznymi arpeggiami syntezatorowymi i filmowymi elementami orkiestrowymi. Rozwija się od nastrojowego intro do intensywnych, efektownych refrenów. Idealny do zwiastunów, gier wideo, sportowych podsumowań i prezentacji technologicznych.

Hit or Miss? Arti’s Review

Dobrze, zagłębmy się w "Lorem Dubsteptum". Moje pierwsze wrażenie to skala i nowoczesna, filmowa energia. Zaczyna się od znanego, pulsującego arpeggio syntezatora – podstawy w muzyce zwiastunowej z dobrych powodów, natychmiast ustanawiając poczucie oczekiwania i pędu do przodu. Stopniowe nakładanie atmosferycznych padów i subtelnych uderzeń perkusyjnych ładnie buduje napięcie przed wejściem wokalu.

Wokal kobiecy jest dość charakterystyczny – ma eteryczną, niemal operową jakość, szczególnie w głównych sekcjach hooków. Zdecydowanie podnosi utwór i nadaje mu unikalną tożsamość w porównaniu do czysto instrumentalnych fragmentów. Warstwowanie i przetwarzanie wokali podczas bardziej intensywnych partii działa dobrze, dodając mocy, nie stając się przy tym ostrym. Kompozycyjnie struktura podąża za dość konwencjonalnym schematem budowy – intro-zwrotka-refren, co jest skuteczne w synchronizacjach, ponieważ zapewnia wyraźne przesunięcia dynamiczne i punkty uderzenia. Podstawowe pomysły melodyczne, zarówno wokalne, jak i instrumentalne, są mocne i zapadają w pamięć.

Pod względem produkcji jest tu wiele do polubienia. Połączenie elementów elektronicznych (syntezatory, energiczna perkusja, bas) i bardziej orkiestrowych komponentów (orkiestrowe wybrzmienia smyczkowe, potencjalnie warstwy instrumentów dętych blaszanych) wydaje się spójne. Dół pasma ma wagę, szczególnie gdy główny beat wchodzi około 0:51, dając utworowi solidną podstawę. Pole stereo jest wykorzystywane efektywnie, tworząc szeroki i wciągający pejzaż dźwiękowy. Jednak w porównaniu z najlepszymi utworami referencyjnymi w gatunku epic/hybrid orchestral, miks mógłby skorzystać z odrobiny więcej dopracowania. Niektóre elementy, szczególnie w gęstszych sekcjach refrenu, wydają się nieco zatłoczone. Nieco większa separacja i dynamiczna klarowność między syntezatorami, orkiestrą, wokalami i perkusją mogłaby go jeszcze bardziej podnieść, sprawiając, że te wielkie momenty uderzą jeszcze mocniej. Nie jest to poważna wada, raczej okazja do tego, aby ostateczne szlify naprawdę wyróżniły go w konkurencyjnym katalogu bibliotecznym.

Łuk emocjonalny jest jasny: tajemniczy i narastający, prowadzący do potężnych, dramatycznych i energicznych sekcji. To sprawia, że jest bardzo odpowiedni do mediów wymagających intensywności i ruchu naprzód. Z łatwością wyobrażam sobie, że sprawdzi się w zwiastunach gier wideo, promocjach e-sportowych, prezentacjach technologii, sekwencjach akcji, a nawet dramatycznych momentach sportowych. Nieco ciemniejszy, napięty podtekst w zwrotkach oferuje wszechstronność dla scen potrzebujących odrobiny napięcia przed rozwiązaniem w bardziej epickim refrenie. Aby jeszcze bardziej poszerzyć jego użyteczność, niezbędne byłoby posiadanie miksów instrumentalnych lub stemów, pozwalających edytorom idealnie dopasować go do obrazu.

Ogólnie rzecz biorąc, jest to mocny utwór muzyki produkcyjnej z wyraźną tożsamością i dużym potencjałem licencyjnym. Z powodzeniem łączy style elektroniczne i filmowe z porywającym wokalem. Sprawia wrażenie profesjonalnego i sprawnie wyprodukowanego, plasując się znacznie powyżej średniej jakości bibliotecznej. Dzięki drobnym poprawkom miksu skupiającym się na poprawie klarowności w szczytowych sekcjach, z łatwością mógłby konkurować z wysokiej klasy utworami. To solidny wysiłek, który dobrze rozumie swój rynek docelowy. Zdecydowanie utwór wart posiadania w bibliotece do projektów potrzebujących nowoczesnego, dramatycznego, wokalno-elektronicznego/orkiestrowego hybrydowego brzmienia.