Strange Passion by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Okej, zanurzmy się w ten utwór. Pierwsze wrażenie – zdecydowanie czuć nastrój. Od samego początku ma ponury, niemal pełen napięcia klimat, co dobrze rokuje dla mroczniejszych projektów medialnych. Paleta dźwiękowa opiera się w dużej mierze na syntezatorach, tworząc nowoczesną, elektroniczną atmosferę, która mogłaby dobrze sprawdzić się w sci-fi, thrillerach, a nawet w niektórych kontekstach akcji. Aranżacja jest stosunkowo prosta, stopniowo budowana warstwami syntezatorów i napędzającym rytmem, który włącza się, dodając energii. Pod względem produkcji jest czysto i klarownie, miks jest zbalansowany, a dół ma przyjemną wagę, nie będąc przy tym zamulonym. Dźwiękowo skłania się ku współczesnemu stylowi synthwave, ale z nieco bardziej kinową nutą, co jest niezłym połączeniem. Jeśli chodzi o standardy branżowe, to plasuje się na dobrym poziomie – zdecydowanie użyteczny i profesjonalnie wyprodukowany. Aby go jeszcze bardziej podnieść, być może zbadanie subtelnych dynamicznych zmian w masteringu pomogłoby utrzymać zaangażowanie słuchacza podczas dłuższych sekwencji. Ponadto, chociaż brzmienie syntezatorów jest solidne, eksperymentowanie z odrobiną bardziej organicznej tekstury lub przetwarzania niektórych elementów mogłoby dodać unikalnego charakteru brzmieniowego. Emocjonalnie skutecznie wywołuje poczucie napięcia i tajemniczości, dzięki czemu nadaje się do scen wymagających mroczniejszego, bardziej introspektywnego podtekstu. Jeśli chodzi o wykorzystanie w mediach, to pomyśl o grach wideo, zwłaszcza cyberpunkowych lub futurystycznych, a może jako tło dla podcastów zajmujących się prawdziwymi zbrodniami lub niewyjaśnionymi zjawiskami. Niewielkie poprawki w aranżacji – być może rozpad lub bardziej wyraźne budowanie napięcia – mogłyby jeszcze bardziej zwiększyć jego wszechstronność w zwiastunach lub dramatycznych ujawnieniach. Ogólnie rzecz biorąc, jest to kompetentny utwór tworzący nastrój, z potencjałem na różne okazje synchronizacyjne, zwłaszcza w mroczniejszych i bardziej trzymających w napięciu narracjach wizualnych. Przy odrobinie więcej dopracowania i dynamicznego konturu mógłby naprawdę się wyróżniać.