Epic Happy End (DECISION) by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Dobrze, posłuchajmy tego utworu. Od razu czuć mocny klimat kinowy, zdecydowanie skłaniający się ku tej "epickiej" przestrzeni. Otwarcie jest klimatyczne, buduje napięcie tymi długimi padami - ładna faktura, żeby nakreślić scenę. Harmonicznie jest dość proste, ale skutecznie tworzy poczucie narastającego napięcia. W miarę postępu utworu aranżacja całkiem ładnie nakłada więcej elementów orkiestrowych. Instrumenty smyczkowe wykonują dużą część pracy melodycznej i brzmią przyzwoicie, choć być może przydałoby się odrobinę więcej realizmu w wyborze próbek, aby naprawdę konkurować w czołówce bibliotek produkcyjnych. Instrumenty dęte wchodzą z impetem, co jest niezbędne w tym stylu, i znowu, są solidne, ale może odrobina więcej pazura w wysokich częstotliwościach sprawiłaby, że naprawdę by zabłysły. Perkusja zdecydowanie napędza energię do przodu, a miks jest generalnie dobrze zbalansowany, pozwalając każdej sekcji wnosić wkład bez zamulania. Dynamicznie utwór skutecznie buduje do potężnego punktu kulminacyjnego, dostarczając uczucia "szczęśliwego zakończenia". Do użytku w mediach jest to zdecydowanie wszechstronne - pomyśl o zwiastunach filmowych, sekwencjach zwycięstwa w grach, efektownych montażach sportowych, a nawet reklamach, które chcą wywołać poczucie osiągnięcia i pozytywności. Ma to klasyczne uczucie "momentu bohatera" opanowane do perfekcji. Jeśli miałbym sugerować ulepszenia, powiedziałbym, że zbadanie subtelnych wariacji w aranżacji podczas budowania mogłoby dodać więcej głębi i zapobiec wrażeniu, że jest zbyt liniowe. Ponadto, tylko odrobina więcej uwagi na drobne szczegóły bibliotek próbek - być może nałożenie niektórych elementów orkiestry na żywo, jeśli pozwala na to budżet - mogłoby naprawdę podnieść ogólny dźwiękowy poler i przybliżyć go do najwyższego standardu branżowego. Ale w obecnym stanie jest to bardzo użyteczny, emocjonalnie rezonujący utwór, który dostarcza dokładnie to, co obiecuje. Solidna robota.