Pure Energy 3 by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Dobra, posłuchajmy tego utworu "Pure Energy 3". Pierwsze wrażenie? Zdecydowanie spełnia swoją nazwę. Od samego początku czuć surową, napędową energię. Połączenie zniekształconych gitar i elektronicznej perkusji od razu nadaje ton wysokiej intensywności. Ma w sobie nowoczesny, niemal industrialny sznyt, który może być naprawdę skuteczny w pewnych kontekstach medialnych. Myśląc o kompozycji, struktura jest dość bezpośrednia, co często jest potrzebne w muzyce produkcyjnej – wyrazista i konkretna. Aranżacja ładnie się rozwija, dodając warstwy syntezatorów i tekstur, aby wzmocnić poczucie pilności. Melodycznie, mniej chodzi o chwytliwe motywy, a bardziej o stworzenie dźwiękowego krajobrazu napięcia i mocy, co sprawdza się w tym stylu. Pod względem produkcji, miks jest generalnie solidny. Perkusja jest mocna i dobrze osadzona, napędzając utwór do przodu. Gitary są zdecydowanie na pierwszym planie, może trochę ostre w wyższych środkowych pasmach, które można by nieco wygładzić dla szerszego odbioru. Dół jest obecny i zapewnia dobre podstawy, nie będąc zamulonym. Pod względem masteringu, jest głośno i efektownie, zgodnie z oczekiwaniami dla tego gatunku, chociaż być może odrobina większego zakresu dynamicznego mogłaby być korzystna, aby zapobiec zmęczeniu słuchacza w dłuższych sekwencjach. Emocjonalnie, jest niezaprzeczalnie energiczny i agresywny, skłaniając się ku napięciu, a nawet niebezpieczeństwu. Nie jest to dokładnie podnoszące na duchu ani beztroskie, ale wyraźnie nie taki jest zamiar. Jeśli chodzi o wykorzystanie w mediach, widzę, że sprawdzi się to naprawdę dobrze w sekwencjach akcji, intensywnych montażach sportowych, a nawet mroczniejszych, bardziej trzymających w napięciu scenariuszach gier wideo. Byłby również interesujący w reklamach, które muszą przekazywać moc, szybkość lub awangardowy klimat – pomyśl o produktach technologicznych lub nawet spotach motoryzacyjnych. Nieco mniej agresywna opcja miksu mogłaby rozszerzyć jego użyteczność na obszary takie jak szybkie filmy korporacyjne lub nawet niektóre rodzaje zwiastunów. W porównaniu do standardowej muzyki produkcyjnej, zdecydowanie mieści się w przedziale jakości i energii. Z niewielkim dopracowaniem korekcji gitar i być może odrobiną większego zakresu dynamicznego w masteringu, ten utwór mógłby z łatwością znaleźć się obok profesjonalnie wyprodukowanej muzyki bibliotecznej. Ma jasny cel i skutecznie go realizuje. Ogólnie rzecz biorąc, mocny i użyteczny utwór o określonej tożsamości dźwiękowej. Ma potencjał!