Melo Rock 1b by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Dobra, posłuchajmy tego utworu. Pierwsze wrażenie to wyraźny melancholijny rockowy klimat, co jest dobrym punktem wyjścia. Otwierające pady syntezatorowe skutecznie tworzą od razu nieco posępny, atmosferyczny nastrój. Potem wchodzi ten czysty riff gitary elektrycznej, który jest całkiem chwytliwy i stanowi fajny, centralny haczyk. Strukturalnie, jest to dość proste, co niekoniecznie jest złe dla muzyki produkcyjnej – klarowność i łatwość edycji są często kluczowe. Jednak, aby naprawdę to podnieść, sugerowałbym zbadanie bardziej dynamicznej zmienności w aranżacji. Może sekcja bridge z nieco innym zabarwieniem harmonicznym lub bardziej rozwinięta fraza melodyczna poza głównym riffem. Pod względem produkcji, jest czysto, a miks jest klarowny, co jest niezbędne. Dźwiękowo, mogłoby skorzystać na odrobinie większej głębi i ciepła. Może eksperymentowanie z subtelnym nasyceniem analogowym lub bogatszym pogłosem, aby nadać mu nieco bardziej dopracowanego, branżowego charakteru. Emocjonalnie, ląduje w przestrzeni bycia nieco napiętym i introspektywnym, ale z energią napędową, która zapobiega staniu się zbyt przygnębiającym. To czyni go dość wszechstronnym dla mediów – pomyśl o scenach dramatycznych, być może o scenariuszach gier wideo, a nawet o reklamach, w których potrzebujesz poczucia emocjonalnej głębi z pędem do przodu. Do licencjonowania sync, jest zdecydowanie użyteczny w takiej formie, zwłaszcza do projektów potrzebujących melancholijnego rockowego tła. Aby jeszcze bardziej zwiększyć jego atrakcyjność, rozważ udoskonalenie dynamiki i dodanie odrobiny bardziej złożonej warstwy dźwiękowej. W porównaniu z muzyką biblioteczną z najwyższej półki, plasuje się na solidnym profesjonalnym poziomie, ale po kilku poprawkach, szczególnie w aranżacji i ogólnej głębi dźwiękowej, mógłby naprawdę konkurować na wyższym poziomie. Ma dobre fundamenty i przy odrobinie udoskonalenia, mógłby być prawdziwym atutem.