Pure Energy 12 by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Okay, zanurzmy się w ten utwór. Pierwsze wrażenie? Uderza mocno od samego początku. Jest w nim surowość, niemal industrialny charakter dźwięku, który od razu angażuje, jeśli szukasz czegoś z uderzeniem. Energia jest niezaprzeczalna, w pełni oddaje klimat „Czystej Energii”. Kompozycyjnie jest efektywnie skonstruowany, aby budować napięcie i rozładowywać je, z silnym naciskiem na rytm i siłę napędową. Aranżacja jest dość skupiona, priorytetowo traktuje uderzenie nad skomplikowany rozwój melodyczny, co niekoniecznie jest wadą w muzyce produkcyjnej - bezpośredniość może być kluczowa. Pod względem produkcji, miks jest mocny, szczególnie perkusja, która jest naprawdę wyraźna i potężna. Barwy gitary są odpowiednio agresywne, a syntezatory dodają warstwę nowoczesnej elektronicznej tekstury. Być może odrobina większego zakresu dynamicznego w masterze pozwoliłaby na jeszcze większe uderzenie w niektórych kontekstach medialnych, dając montażystom więcej miejsca na zabawę poziomami. Dźwiękowo mieści się wygodnie we współczesnym rocku elektronicznym i z łatwością wpasowałby się w ścieżki dźwiękowe gier wideo lub reklamy zorientowane na akcję. Emocjonalnie zdecydowanie dominuje asertywność – pomyśl o determinacji, mocy, może nawet odrobinie napięcia. Wywołuje poczucie pilności i pędu do przodu, co czyni go wysoce użytecznym w scenariuszach wymagających tego rodzaju napędu. Widzę, że w mediach sprawdza się znakomicie w edycjach sportów ekstremalnych, intensywnych montaży z gier, a nawet jako mocna muzyka wprowadzająca do podcastów lub kanałów YouTube skupiających się na technologii lub grach. Niewielkie poprawki, może alternatywna wersja z mniej agresywnym syntezatorowym prowadzeniem, mogłyby jeszcze bardziej rozszerzyć jego atrakcyjność dla filmów korporacyjnych, które potrzebują energii, ale nieco mniej agresywnej krawędzi. W porównaniu z najlepszymi utworami w branży, ma solidny fundament. Dopracowanie w wysokich częstotliwościach, aby wygładzić niektóre z ostrzejszych cyfrowych krawędzi, mogłoby podnieść ogólny dźwiękowy poler. Pomyśl o tym jak o ostrzeniu dobrego noża – już skuteczny, ale odrobina dodatkowej uwagi poświęcona szczegółom czyni go naprawdę wyjątkowym. Ogólnie rzecz biorąc, jest to mocny, użyteczny utwór z wyraźnym potencjałem. Nie odkrywa Ameryki na nowo, ale dostarcza dokładnie to, co obiecuje: czystą energię, gotową do akcji.