- Licencja CC BY 4.0
- Numer ISRC DELJ81951115
- Data wydania 17.09.2019
-
Gatunki muzyczne
-
Tematy
-
Nastroje
-
Tagi
RĘCZNIE ROBIONE
Farting Around (feat. Kevin MacLeod)
17.09.2019
Oryginalny utwór elektroniczny z dynamicznym rytmem, komicznymi efektami syntezatorowymi, wyraźnymi efektami dźwiękowymi i intrem ze słowem mówionym. Idealny do komedii, kreskówek i przyciągających uwagę nowatorskich treści.
00:00 / 03:19
Kliknij tutaj
12k
333
3
male
Fast
Z perspektywy muzyki produkcyjnej, "Farting Around" stanowi fascynujące studium przypadku wysoce wyspecjalizowanych, opartych na charakterze podkładów. Utwór natychmiast ustanawia odrębną osobowość, łącząc napędzające, nieco natarczywe elektroniczne brzmienie z celowo prowokującym i humorystycznym projektem dźwiękowym. Początkowe słowo mówione, wygłoszone z pewną kamienną powagą, tworzy skuteczne komediowe zestawienie z następującym po nim sonicznym absurdem, przede wszystkim z wyraźnymi i różnorodnymi efektami dźwiękowymi wzdęć wplecionymi bezpośrednio w rytm i teksturę.
Sama produkcja jest czysta i mocna w swoim zamierzonym zakresie. Podstawowe elementy – kick, snare/clap i pulsująca linia basu – zapewniają solidny, funkcjonalny fundament rytmiczny, powszechny w prostych utworach elektronicznych lub tanecznych. Jest funkcjonalny, utrzymując energię i dynamikę przez cały czas. To, co go podnosi (a raczej definiuje), to warstwy nowatorskich syntezatorów i, oczywiście, tytułowe efekty dźwiękowe. Nie są one tylko posypane; często funkcjonują jako główne fragmenty melodyczne lub rytmiczne znaki interpunkcyjne, demonstrując zaangażowanie w centralną koncepcję komediową.
Gdzie ten utwór znajduje swoje miejsce w mediach? Jego użyteczność jest niewątpliwie niszowa, ale potencjalnie bardzo silna w tej niszy. Jest on skrojony na miarę treści komediowych: pomyśl o skeczach na YouTube, lekceważących animacjach, momentach w reality TV podkreślających absurdalność, a nawet dziwacznych, przyciągających uwagę krótkich reklamach dla marek, które akceptują humor i zakłócenia. Bezlitosny rytm może stanowić podstawę szybkich komediowych montaży lub sekwencji przedstawiających chaotyczną zabawę. W grach wideo może skutecznie działać w mini-grach, komediowych motywach postaci lub menu dla celowo głupich lub nietypowych tytułów. Sama nieoczekiwaność i dosadność podstawowego efektu dźwiękowego sprawiają, że jest on natychmiast zapamiętywalny i przyciągający uwagę, co może być znaczącym atutem w zatłoczonym krajobrazie medialnym.
Chociaż jego jawna natura ogranicza jego zastosowanie w poważnych dramatach, środowiskach korporacyjnych lub projektach wymagających subtelności, jego siła polega na bezkompromisowym przyjęciu absurdu. Struktura jest stosunkowo prosta i powtarzalna, co pomaga w zapętlaniu lub edycji do użytku w tle w dłuższych scenach komediowych. Konkretne momenty, takie jak narastanie około 0:46 prowadzące do głównego motywu syntezatora/SFX, oferują dynamiczne zmiany, które redaktorzy mogą wykorzystać. Późniejsze sekcje (np. około 2:03) ponownie wprowadzają podstawowe motywy z niewielkimi zmianami, utrzymując zaangażowanie w ustalonych ramach. Jest to utwór, który rozumie swój cel – być humorystycznym, lekko szokującym i rytmicznie angażującym – i realizuje go z techniczną kompetencją. Dla twórców poszukujących czegoś celowo niekonwencjonalnego i zabawnego, ten utwór zapewnia wyjątkową i funkcjonalną tożsamość dźwiękową.
Sama produkcja jest czysta i mocna w swoim zamierzonym zakresie. Podstawowe elementy – kick, snare/clap i pulsująca linia basu – zapewniają solidny, funkcjonalny fundament rytmiczny, powszechny w prostych utworach elektronicznych lub tanecznych. Jest funkcjonalny, utrzymując energię i dynamikę przez cały czas. To, co go podnosi (a raczej definiuje), to warstwy nowatorskich syntezatorów i, oczywiście, tytułowe efekty dźwiękowe. Nie są one tylko posypane; często funkcjonują jako główne fragmenty melodyczne lub rytmiczne znaki interpunkcyjne, demonstrując zaangażowanie w centralną koncepcję komediową.
Gdzie ten utwór znajduje swoje miejsce w mediach? Jego użyteczność jest niewątpliwie niszowa, ale potencjalnie bardzo silna w tej niszy. Jest on skrojony na miarę treści komediowych: pomyśl o skeczach na YouTube, lekceważących animacjach, momentach w reality TV podkreślających absurdalność, a nawet dziwacznych, przyciągających uwagę krótkich reklamach dla marek, które akceptują humor i zakłócenia. Bezlitosny rytm może stanowić podstawę szybkich komediowych montaży lub sekwencji przedstawiających chaotyczną zabawę. W grach wideo może skutecznie działać w mini-grach, komediowych motywach postaci lub menu dla celowo głupich lub nietypowych tytułów. Sama nieoczekiwaność i dosadność podstawowego efektu dźwiękowego sprawiają, że jest on natychmiast zapamiętywalny i przyciągający uwagę, co może być znaczącym atutem w zatłoczonym krajobrazie medialnym.
Chociaż jego jawna natura ogranicza jego zastosowanie w poważnych dramatach, środowiskach korporacyjnych lub projektach wymagających subtelności, jego siła polega na bezkompromisowym przyjęciu absurdu. Struktura jest stosunkowo prosta i powtarzalna, co pomaga w zapętlaniu lub edycji do użytku w tle w dłuższych scenach komediowych. Konkretne momenty, takie jak narastanie około 0:46 prowadzące do głównego motywu syntezatora/SFX, oferują dynamiczne zmiany, które redaktorzy mogą wykorzystać. Późniejsze sekcje (np. około 2:03) ponownie wprowadzają podstawowe motywy z niewielkimi zmianami, utrzymując zaangażowanie w ustalonych ramach. Jest to utwór, który rozumie swój cel – być humorystycznym, lekko szokującym i rytmicznie angażującym – i realizuje go z techniczną kompetencją. Dla twórców poszukujących czegoś celowo niekonwencjonalnego i zabawnego, ten utwór zapewnia wyjątkową i funkcjonalną tożsamość dźwiękową.
