Canneloni by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Okej, porozmawiajmy o tym utworze. Od samego początku wciąga cię tymi naprawdę sugestywnymi padami syntezatorowymi – mają przyjemną teksturę, prawie jak oddech cyfrowego wiatru. To zdecydowanie buduje nastrój, trochę tajemniczy i lekko napięty, co zawsze jest mocnym punktem wyjścia dla muzyki produkcyjnej. Aranżacja jest interesująca; rozwija się stopniowo, nakładając elementy rytmiczne, które nadają jej pęd do przodu, ale nigdy nie sprawiają wrażenia pośpiechu. Bas syntezatorowy jest mocny i dobrze siedzi w miksie, zapewniając solidną podstawę. Pod względem brzmienia jest dość dopracowany – miks jest czysty, a obraz stereo jest ładny i szeroki, co jest ważne w nowoczesnych produkcjach. Zdecydowanie widzę, że dobrze sprawdzi się w mediach, szczególnie w scenach, które potrzebują poczucia intrygi lub budowania napięcia. Może w scenerii science fiction, dokumencie skupionym na technologii, a nawet w stylowym zwiastunie gry. Jeśli myślimy o poszerzeniu jego atrakcyjności, być może eksploracja nieco jaśniejszej wersji z lżejszymi elementami syntezatorowymi mogłaby otworzyć go na jeszcze więcej zastosowań. Niskie tony są mocne, może tylko odrobinę zbyt mocno dominują w ogólnym balansie – cofnięcie ich odrobinę mogłoby dać średnim i wysokim tonom więcej przestrzeni do oddychania. Ale ogólnie rzecz biorąc, jest tu mocny fundament i przy kilku subtelnych poprawkach może naprawdę zabłysnąć w różnych projektach. Ma współczesny, elektroniczny charakter, ale z wystarczającą atmosferą, by być czymś więcej niż tylko bitem – opowiada historię, nawet bez wokalu.