Ratten am Kanal by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

แทร็กนี้สร้างบรรยากาศที่โดดเด่นได้ทันที แผ่นเสียงสังเคราะห์ที่เปิดตัวมานั้นมีความครุ่นคิดและสร้างโทนที่ให้ความรู้สึกเป็นเมืองอย่างชัดเจนและค่อนข้างมืดมน – นึกถึงช่วงดึกในเมืองที่แผ่กิ่งก้านสาขา มีพลังงานดิบขับเคลื่อนด้วยจังหวะฮิปฮอปที่ดิบและเสียงร้องแร็ปของผู้ชายที่ชัดเจนมากในภาษาเยอรมัน การส่งเสียงร้องมีความเข้มข้นและขับเคลื่อนด้วยเรื่องราว แม้จะไม่ได้เข้าใจเนื้อเพลง คุณก็สัมผัสได้ถึงเรื่องราวที่กำลังคลี่คลาย ในด้านองค์ประกอบ มันถูกสร้างขึ้นจากลวดลายสังเคราะห์ซ้ำๆ ซึ่งทำงานได้ดีในการสร้างความรู้สึกสะกดจิตเกือบจะอึดอัด ในเชิงโครงสร้าง มันตรงไปตรงมาแต่มีประสิทธิภาพในการสร้างและรักษาระดับความตึงเครียด จากมุมมองด้านการผลิต มีสุนทรียภาพแบบโลว์ไฟหรือดิบโดยเจตนาซึ่งทำให้มันมีลักษณะเฉพาะ การมิกซ์เสียงอยู่ในระดับแนวหน้า บางทีเสียงร้องอาจจะเด่นกว่าเล็กน้อยเมื่อเทียบกับดนตรีประกอบ แต่สิ่งนี้จะเพิ่มความรู้สึกตรงไปตรงมาและเผชิญหน้า เสียงเบสทุ้มมีอยู่ แม้ว่าการปรับให้แน่นขึ้นเล็กน้อยในขั้นตอนการมาสเตอร์จะสามารถเพิ่มผลกระทบและความคมชัดโดยรวมได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับบริบทของสื่อสมัยใหม่ ในด้านอารมณ์ แทร็กนี้เข้าถึงจุดที่ต้องการสำหรับความสงสัยและความลึกลับอย่างแน่นอน มันกระตุ้นให้เกิดภาพของละครอาชญากรรม หนังระทึกขวัญในเมือง หรือสภาพแวดล้อมของวิดีโอเกมที่มืดมนกว่า สำหรับการใช้งานสื่อ มันค่อนข้างเน้นไปที่อารมณ์ ซึ่งเป็นจุดแข็งสำหรับโครงการเฉพาะเจาะจง เวอร์ชันบรรเลงจะขยายขีดความสามารถในการใช้งานสำหรับการอนุญาตให้ใช้สิทธิ์การซิงค์ได้อย่างมาก ทำให้สามารถใช้งานได้หลากหลายมากขึ้นในประเภทสื่อต่างๆ เมื่อเทียบกับเพลงประกอบการผลิตที่เป็นมาตรฐานอุตสาหกรรม สไตล์ดิบเป็นทางเลือกด้านสไตล์ แต่การขัดเกลาการมิกซ์และการมาสเตอร์อีกเล็กน้อยสามารถยกระดับให้สามารถแข่งขันได้มากขึ้นในแคตตาล็อกห้องสมุด คิดว่ามันมีรสชาติที่แข็งแกร่งและเป็นเอกลักษณ์ที่ต้องการการปรับแต่งเล็กน้อยเพื่อดึงดูดใจผู้คนในวงกว้าง โดยรวมแล้ว มันเป็นเพลงบรรยากาศที่แข็งแกร่งพร้อมเอกลักษณ์ของฮิปฮอปแนวภาพยนตร์ในเมืองที่ชัดเจน ซึ่งต้องการการขัดเกลาเล็กน้อยเพื่อเพิ่มศักยภาพสูงสุดในโลกแห่งดนตรีประกอบการผลิต ด้วยการปรับแต่งเล็กน้อยและอาจเป็นเวอร์ชันบรรเลง แทร็กนี้สามารถค้นพบช่องที่คุ้มค่าได้

Additional Information

LYRICS

[Intro]

Yeah, wir sind wieder hier,
Am dunklen Kanal, versteckt im Revier.
Schatten flüstern leise in der Nacht,
Wir halten durch, bis der Morgen erwacht.

[Verse 1]

Traurig, dass wir uns wie Ratten treffen müssen,
Versteckt im Dunkeln, um dem Licht zu entfliehen.
Jeder Schritt ein Risiko, jeder Atemzug schwer,
In diesen Straßen zählt Vertrauen nichts mehr.

Er ist wie 'ne Kakerlake, schwer zu beseitigen,
Egal was wir versuchen, er lässt sich nicht vertreiben.
Du hast schon lange aufgegeben, siehst keinen Sinn,
Doch ich kämpfe weiter, weil ich am Leben bin.

[Chorus * 2]

Kennst du das Gefühl, wenn jemand dein Leben plant,
Ohne dich zu fragen, zieht er die Fäden in der Hand.
Ich hab' was herausgefunden, weiß nicht, was ich tun soll,
Vergessen soll ich's, doch mein Kopf bleibt einfach nicht ruhig.

[Verse 2]

Geheimnisse lasten schwer, drücken auf die Seele,
Die Wahrheit ist ein Feind, vor dem ich mich verhehle.
"Was machst du da?" fragst du mit leerem Blick,
Ich such' nach einem Ausweg, doch finde kein Zurück.

Bruder, ich wollte dir noch etwas erzählen,
Hab' etwas gefunden, das wird alles hier verändern.
Die Straßen flüstern Namen, die wir längst vergessen,
In diesem Spiel sind wir Bauern auf den falschen Plätzen.

[Chorus * 2]

Kennst du das Gefühl, wenn jemand dein Leben plant,
Ohne dich zu fragen, zieht er die Fäden in der Hand.
Ich hab' was herausgefunden, weiß nicht, was ich tun soll,
Vergessen soll ich's, doch mein Kopf bleibt einfach nicht ruhig.

[Bridge]

Die Zeit rennt uns davon, Sekunden werden knapp,
In diesem Labyrinth finden wir keinen Schatz.
Du hast aufgegeben, doch ich halte noch fest,
An dem bisschen Hoffnung, das uns leben lässt.

[Chorus * 2]

Kennst du das Gefühl, wenn jemand dein Leben plant,
Ohne dich zu fragen, zieht er die Fäden in der Hand.
Ich hab' was herausgefunden, weiß nicht, was ich tun soll,
Vergessen soll ich's, doch mein Kopf bleibt einfach nicht ruhig.

[Outro]

Vielleicht sind wir verloren, vielleicht gibt's keinen Weg,
Doch ich kann nicht schweigen, wenn die Wahrheit in mir lebt.
Traurig, dass wir uns wie Ratten treffen müssen,
Doch irgendwann, mein Freund, werden wir siegen müssen.