Eat the cat by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

เอาล่ะ มาเจาะลึกแทร็กนี้กันเลย ตั้งแต่แรกเริ่มเลย มันมีกลิ่นอายที่โดดเด่นมาก แทบจะเผชิญหน้าเลยทีเดียว ตัวอย่างเสียงร้องที่พูดซ้ำวลีชื่อเพลงนั้น ดึงดูดความสนใจและสร้างน้ำเสียงตลกขบขันอย่างมืดมนอย่างแน่นอน ในแง่ของการผลิตนั้น ค่อนข้างดิบและเรียบง่าย โดยอาศัยจังหวะที่เรียบง่ายแต่ขับเคลื่อนและแนวเบสซินธ์ที่โดดเด่น การมิกซ์นั้นตั้งใจให้เป็นแบบโล-ไฟ ซึ่งเพิ่มความเป็นเอกลักษณ์ แต่บางทีอาจได้รับประโยชน์จากความคมชัดที่มากขึ้นในย่านความถี่ต่ำ เพื่อหลีกเลี่ยงความขุ่นมัวในบางระบบ ในด้านองค์ประกอบนั้น ซ้ำซากมาก ซึ่งอาจเป็นจุดแข็งหรือจุดอ่อนขึ้นอยู่กับการใช้งานที่ตั้งใจไว้ สำหรับรูปแบบสื่อที่สั้นกว่า เช่น โฆษณาหรือเนื้อหาโซเชียลมีเดีย การทำซ้ำนี้อาจสมบูรณ์แบบสำหรับการสร้าง Hook ที่ติดหูและน่าจดจำ อย่างไรก็ตาม สำหรับรูปแบบที่ยาวกว่า อาจจะน่าเบื่อไปหน่อยหากไม่มีความหลากหลายมากกว่านี้ การเรียบเรียงค่อนข้างคงที่ โดยไม่มีการพัฒนาไดนามิกมากมายนักตลอดทั้งแทร็ก การแนะนำการเปลี่ยนแปลงที่ละเอียดอ่อนในพื้นผิวซินธ์หรือรูปแบบจังหวะอาจช่วยเพิ่มการมีส่วนร่วมเมื่อเวลาผ่านไป ในด้านอารมณ์ มันมุ่งเป้าไปที่ความรู้สึกตลกขบขันที่น่ากระอักกระอ่วนเล็กน้อย มันบรรลุถึงแง่มุมที่แปลกประหลาดและขี้เล่นอย่างแน่นอน แต่องค์ประกอบ 'น่ากลัว' ให้ความรู้สึกเหมือนประชดประชันมากกว่าน่ากลัวอย่างแท้จริง มันมีกลิ่นอายสยองขวัญแบบเสียดสี ซึ่งอาจเหมาะสำหรับภาพยนตร์สยองขวัญตลก หนังสั้นแอนิเมชั่นที่มีขอบมืด หรือแม้แต่เป็นเพลงเปิด/ปิดสำหรับพอดแคสต์ที่มีโทนเสียงคล้ายกัน เมื่อเทียบกับเพลงประกอบการผลิตตามมาตรฐานอุตสาหกรรม แน่นอนว่ามันอยู่ในด้านการทดลองมากกว่า มันไม่ได้มุ่งเป้าไปที่ความดึงดูดใจที่ขัดเกลาและเป็นกระแสหลัก และนั่นก็เป็นจุดแข็งอย่างไม่ต้องสงสัย มันมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่สามารถตัดเสียงรบกวนและดึงดูดความสนใจได้ เพื่อยกระดับให้สูงขึ้นไปอีก การสำรวจองค์ประกอบการออกแบบเสียงที่ซับซ้อนมากขึ้นภายในพื้นผิวซินธ์ และบางทีการเพิ่มเลเยอร์ที่ละเอียดอ่อนของภูมิทัศน์เสียงในบรรยากาศ อาจทำให้จานสีเสียงสมบูรณ์ยิ่งขึ้นโดยไม่สูญเสียพลังงานดิบ ลองนึกถึงศิลปินอย่าง Aphex Twin ในยุคแรกๆ หรือเพลงอิเล็กทรอนิกส์ที่แหวกแนวมากกว่าที่ใช้ในแอนิเมชั่น Adult Swim นั่นคือขอบเขตที่แทร็กนี้สามารถอาศัยอยู่ได้ด้วยการปรับแต่งอีกเล็กน้อย โดยรวมแล้ว มันมีศักยภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการใช้งานสื่อเฉพาะกลุ่มที่ต้องการกลิ่นอายที่แปลกประหลาด ตลกขบขันอย่างมืดมน และน่ากระอักกระอ่วนเล็กน้อย ด้วยการปรับแต่งการผลิตที่ละเอียดอ่อนบางอย่างเพื่อเพิ่มความคมชัดและการเรียบเรียง มันสามารถโดดเด่นได้อย่างแท้จริง