The Children Of MH17 by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

เอาล่ะ ลองฟังเพลงนี้กันดู ความประทับใจแรกคือมีความเป็นภาพยนตร์สูง และเศร้าอย่างลึกซึ้ง เพลงเริ่มต้นด้วยท่วงทำนองเปียโนที่เบาบางเกือบเปราะบาง ไม่นานนักก็มีเครื่องสายเข้าร่วม การเรียบเรียงค่อนข้างเรียบง่าย โดยเน้นไปที่โน้ตที่ค้างไว้และวลีที่ยาวและไหลลื่น ซึ่งเน้นย้ำถึงน้ำหนักทางอารมณ์อย่างแท้จริง เครื่องดนตรีส่วนใหญ่เป็นออร์เคสตรา โดยเน้นที่เครื่องสายและเปียโน สร้างเสียงคลาสสิกเหนือกาลเวลาที่หลีกเลี่ยงความรู้สึกเก่า โปรดักชั่นมีความสะอาดและชัดเจน พร้อมภาพสเตอริโอที่ดี แม้ว่าฉันคิดว่าเสียงต่ำอาจจะอุ่นขึ้นอีกเล็กน้อยเพื่อเพิ่มความลึกและความก้องกังวาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับความถี่ของเชลโลและเบส ให้ความรู้สึกเหมือนมุ่งเป้าไปที่อารมณ์ดิบและเปิดเผย และในแง่นั้น การมิกซ์ที่ค่อนข้างยับยั้งก็ใช้ได้ผล ในด้านอารมณ์ มันส่งผลกระทบอย่างไม่อาจปฏิเสธได้ มันกระตุ้นความรู้สึกเศร้าและความสูญเสียอย่างลึกซึ้ง เหมาะสำหรับฉากที่ต้องการความเห็นอกเห็นใจอย่างแท้จริง สำหรับการใช้ในสื่อ ฉันเห็นว่าสิ่งนี้สามารถทำงานได้ดีในสารคดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งประวัติศาสตร์หรือเรื่องราวที่น่าสนใจของมนุษย์ หรืออาจจะในฉากภาพยนตร์ที่แสดงถึงความโศกเศร้าหรือการรำลึกถึง มันไม่ได้ดราม่าหรือน่าตื่นเต้นจนเกินไป ซึ่งทำให้มันมีความเป็นของแท้ เมื่อเทียบกับเพลงโปรดักชั่นมาตรฐานอุตสาหกรรม มันอยู่ในขอบเขตของมืออาชีพ มันอาจได้รับประโยชน์จากจานสีฮาร์มอนิกที่เข้มข้นกว่าเล็กน้อยในบางสถานที่เพื่อเพิ่มความซับซ้อนเล็กน้อย และอาจมีการเปลี่ยนแปลงไดนามิกมากขึ้นเล็กน้อยในการจัดเรียงเพื่อรักษาการมีส่วนร่วมตลอดฉากที่ยาวขึ้น ลองนึกถึงการแนะนำส่วนที่ตัดกันเล็กน้อยหรือพื้นผิวเครื่องดนตรีเพื่อป้องกันไม่ให้มันคงที่จนเกินไป แต่โดยรวมแล้ว มันเป็นเพลงที่มั่นคงและสะท้อนอารมณ์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ด้วยความใส่ใจในความอบอุ่นของความถี่ต่ำและรูปร่างไดนามิกอีกเล็กน้อย มันสามารถยกระดับขึ้นได้จริงๆ แม้ว่าจะเป็นเพลงที่ใช้งานได้ดีมากก็ตาม