Street Symphony by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Tamam, şu 'Sokak Senfonisi'ni dinleyelim. Daha en başından belli bir kasvet var, piyano tarafından taşınan bir tür içe dönük hava. Düzenleme açısından aşırı karmaşık değil, bu da prodüksiyon müziği için aslında bir güç olabilir. Piyano sesi oldukça samimi, neredeyse biraz lo-fi, bu da belirli bir karakter katıyor. Armonik olarak, nispeten dar bir şeritte kalıyor, ancak bu melankolik hissi güçlendiriyor. Prodüksiyon açısından yeterince temiz, ancak belki de alçak frekanslarda biraz daha derinlik genel etkiyi artırabilir. Stereo görüntüyü çok hafifçe genişletmeyi düşünün, belki biraz nazik reverb ile ona daha yakın, kişisel hissi kaybetmeden biraz daha alan kazandırın. Medyada kullanım için, bunun dramatik sahnelerde iyi işe yarayacağını görebiliyorum, kesinlikle duygusal bir ağırlığa ihtiyaç duyan podcast'ler için veya hatta bir yansıma veya sessiz drama hissi uyandırmak istediğiniz reklamlarda. Yüksek enerjili aksiyon parçanız olmayacak, ancak iç gözlem veya kırılganlık anları için bu iyi bir seçim olabilir. Daha da yükseltmek için, belki de altta bazı ince dokusal katmanları keşfetmek - sessiz pedler veya hatta çok hassas perküsyon öğeleri düşünün - piyanoyu bastırmadan derinlik katabilir. Endüstri standardıyla karşılaştırıldığında, sağlam bir temele sahip, ancak mikste biraz daha cilaya ve belki de düzenlemede biraz daha geliştirmeye ihtiyaç duyuyor ki gerçekten öne çıksın. Potansiyeli var, kesinlikle olduğu gibi kullanılabilir bir parça, ancak bazı iyileştirmelerle gerçekten yankı uyandırabilir. Duygusal, mütevazı sahneler için güzel bir noktada duruyor. Sadece biraz daha geniş ses çıkarmaya doğru itelim.