Silent Movie 22 by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Pekala, bu parçayı dinleyelim. İlk izlenimim hemen 'vintage sinema'. Özellikle piyano tarafından yönlendirilen o klasik sessiz film müziklerine açık bir gönderme var. Melodinin kendisi oldukça çekici, biraz melankolik ve kesinlikle nostaljik bir kaliteye sahip. Armonik olarak oldukça basit, bu da aslında bu tarz için lehine işliyor. Düzenleme sade, piyanonun merkezi odak noktası olmasına izin veriyor. Prodüksiyon açısından temiz ve net, ancak belki biraz kuru - biraz daha sıcaklık ve ince reverb eklemek, o vintage hissini gerçekten artırabilir ve biraz daha derinlik katabilir, böylece medya projelerinde daha da iyi oturmasını sağlayabilir. Biraz daha sıcak bir tonun nasıl daha fazla duygu uyandırabileceğini düşünün. Medya kullanımı için, bunun dönem dramalarında, tarihi belgesellerde veya hatta klasik, zamansız bir hava arayan podcast'ler veya reklamlar için hafif, biraz tuhaf bir alt çizgi olarak iyi işlediğini görebiliyorum. Kesin bir hikaye anlatma niteliği var. Daha da ileri gitmek için, belki dinamiklerde bazı ince varyasyonlar keşfetmek veya ölçülü olarak ikincil bir enstrüman - belki bir viyolonsel veya klarnet - eklemek, temel kimliğini kaybetmeden duygusal aralığını genişletebilir. Sağlam bir temel ve birkaç nüanslı prodüksiyon ayarıyla gerçekten parlayabilir ve özellikle o vintage, sinematik piyano sesini arayan brief'ler için prodüksiyon müziği ortamında iyi rekabet edebilir.