Silent Movie 87 by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Tamam, bu parçayı dinleyelim. Hemen, belirgin bir vintage hava alıyorum, bu ilginç. Enstrüman seçimleri—ağırlıklı olarak piyano ve ksilofon veya benzeri tokmaklı vurmalı çalgılar gibi duyulan şeyler—kesinlikle o klasik sese yaslanıyor. Narin, neredeyse kırılgan bir niteliği var, bu da nostalji veya abartısız zarafete ihtiyaç duyan projeler için gerçekten iyi işleyebilir. Bestenin kendisi oldukça basit, tekrar eden bir melodik ifadeye dayanıyor. Armonik olarak, basit, ancak bu basitlik, bence, cazibesinin bir parçası. Prodüksiyon açısından, temiz ve net, ancak belki de düşük frekanslarda biraz derinlikten yoksun; ince bir bas elementi biraz sıcaklık katabilir. Stereo görüntü iyi, ancak daha sürükleyici bir his yaratmak için biraz daha genişletilebilir. Duygusal olarak, kesinlikle daha sakin tarafta, tam bir üzüntüden ziyade yansıma veya hafif bir melankoli duygusu uyandırıyor. Medya kullanımı için, bunun belgesellerde, podcast'lerde veya hatta ince, müdahaleci olmayan bir arka plan müziğine ihtiyaç duyulan reklamlarda iyi işleyeceğini görebiliyorum. Tarihi içerik, insan hikayeleri veya hatta bir video oyununda sessiz bir anı düşünün. Kullanılabilirliğini artırmak için, belki biraz daha dinamik bir düzenlemeyi—belki ince bir yükseliş veya enstrümantasyonda varyasyon—keşfetmek, çekiciliğini genişletebilir. Endüstri standardı prodüksiyon müziği ile karşılaştırıldığında, iyi bir temeli var, ancak gerçekten öne çıkmak için miks ve düzenlemede biraz daha ciladan faydalanabilir. Genel olarak, net bir yönü olan büyüleyici bir parça, sadece tam potansiyeline ulaşmak ve profesyonel bir kütüphane ortamında rekabet etmek için biraz daha iyileştirmeye ihtiyaç duyuyor. Sevimli, antika bir havası var.