Silent Movie 104 by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Pekala, dinleyelim bakalım... Tamam, hemen klasik sinema havasını alıyorum, kesinlikle 'sessiz film' estetiğine yaslanıyor - ve bunu oldukça etkili bir şekilde yapıyor. Enstrümantasyon tür için mükemmel, pirinç, nefesli çalgılar ve gerçekten otantik bir vintage hissi yaratan bazı hassas perküsyonlar gibi geliyor. Düzenleme ilginç; aşırı karmaşık değil, bu da işine yarıyor, her şeyi net tutuyor ve melodik içeriğe odaklanıyor. Armonik olarak oldukça basit, ancak bu basitlik çekiciliğinin bir parçası, zaman zaman o hafif eski moda, neredeyse müzik kutusu kalitesini veriyor. Prodüksiyon açısından yeterince temiz, ancak belki de düşük-orta frekanslarda biraz daha sıcaklık, o çağın kayıtlarıyla ilişkilendirdiğimiz o eski, hafif tozlu karakteri geliştirebilir. Duygusal olarak güzel bir denge kuruyor - bir melankoli ipucu var, belki hatta biraz hüzünlü bir üzüntü, ama aynı zamanda eğlenceli, neredeyse komik bir hafifliği de var. Bu ikilik onu şaşırtıcı derecede çok yönlü kılıyor. Medya kullanımı için, bunun dönem belgesellerinde, açıkça sessiz filmlere atıfta bulunan her şeyde, belki de retro motiflerle oynayan modern bir komedi sahnesi için tuhaf, beklenmedik bir fon müziği olarak harika çalıştığını görebiliyorum. Bir liste başı olmayacak ve düz bir 'modern prodüksiyon müziği' bağlamında, en üst düzeyde rekabet edebilmek için biraz daha güç ve çağdaş sonik parlaklığa ihtiyacı olabilir. Ancak, özellikle o vintage, erken sinematik havayı arayan niş projeler için bu parça gerçekten çok güçlü. Mikste vintage karakteri daha da geliştirecek birkaç ince ayar ve gerçekten çok güzel olacak. Genel olarak, sağlam bir parça, seçilen tarz içinde iyi uygulanmış.