Ashes Of The New Dawn by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Dobrze, posłuchajmy tego utworu. Wstępne wrażenie jest zdecydowanie kinowe, skłaniające się ku mroczniejszej, bardziej trzymającej w napięciu stronie. Ma w sobie rodzaj powolnego narastania intensywności, co jest zawsze użyteczne. Produkcja jest wystarczająco czysta dla większości celów synchronizacyjnych, choć być może skorzystałaby na odrobinie większej klarowności w dolnym środkowym zakresie – robi się trochę mulista, gdy wchodzą bębny. Kompozycyjnie całkiem skutecznie buduje napięcie. Aranżacja jest dość prosta, opierająca się na warstwach syntezatorów i perkusji, aby stworzyć poczucie skali i dramatyzmu. Wstęp jest mocny, od razu ustanawia nastrój, a narastanie jest dobrze rozłożone w czasie, choć zastanawiam się, czy nieco bardziej zdefiniowany chwytliwy motyw melodyczny, nawet subtelny, mógłby go jeszcze bardziej podnieść i uczynić bardziej zapadającym w pamięć. Jeśli chodzi o wykorzystanie w mediach, widzę, że sprawdzi się dobrze w zwiastunach, szczególnie do science fiction, akcji lub mroczniejszych dramatów. Twórcy gier mogliby uznać to za przydatne do nastrojowego projektowania poziomów lub przerywników filmowych. Może być nieco zbyt intensywny do szerszej reklamy, chyba że celujesz w bardzo specyficzną, dramatyczną kampanię. Porównując to do standardów branżowych, z pewnością jest to w sferze profesjonalnej muzyki produkcyjnej. Nie jest to przełomowe pod względem oryginalności, ale całkiem dobrze spełnia założenia mrocznego, kinowego utworu. Aby naprawdę przenieść go na wyższy poziom, sugerowałbym eksperymentowanie z subtelnymi smaczkami – może z elementami teksturalnymi lub rytmicznymi niuansami, aby utrzymać zaangażowanie słuchacza przez całą dość powtarzalną strukturę. Również większa dbałość o miks w niskich częstotliwościach mogłaby wszystko uszczelnić. Ogólnie rzecz biorąc, solidny utwór z dobrym potencjałem, zaledwie kilka poprawek dzieli go od bycia naprawdę doskonałym do konkretnych zastosowań medialnych.