Kindergarten Story - Lessons Are Stupid by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Dobrze, posłuchajmy tego utworu. Pierwsze wrażenie? Niewątpliwie ma jasny, niemal teatralny charakter. Od razu rzuca się w oczy wyraźna, radosna energia, jakby coś, co można usłyszeć w ścieżce dźwiękowej do lekkiej sekwencji animowanej lub być może w nietypowej reklamie. Instrumenty dęte blaszane są wyeksponowane i chociaż wykonanie jest entuzjastyczne, mogłoby skorzystać na odrobinę większej precyzji w artykulacji, aby naprawdę osiągnąć ten dopracowany, "gotowy do nadawania" dźwięk. Pomyśl o zacieśnieniu gry zespołowej o włos – trochę większy nacisk na czyste wejścia i wyjścia mógłby ją podnieść.

Kompozycyjnie jest całkiem uroczy. Melodia jest chwytliwa i zapadająca w pamięć, a aranżacja, z współgrą fortepianu i instrumentów dętych blaszanych, tworzy wyraźnie optymistyczną atmosferę. Struktura jest dość prosta, co niekoniecznie jest złe w przypadku muzyki produkcyjnej; ułatwia to edycję i dostosowanie do różnych długości mediów. Jednak zbadanie nieco bardziej dynamicznej aranżacji, być może z sekcją mostkową, która oferuje kontrastową teksturę lub barwę harmoniczną, mogłoby dodać głębi i zapobiec uczuciu zbyt dużej powtarzalności w dłuższych okresach. To tylko myśl, o której warto pamiętać w przyszłych iteracjach.

Od strony produkcyjnej miks jest ogólnie czysty i każdy instrument jest słyszalny. Obraz stereo jest dość szeroki, chociaż być może poszerzenie nieco bardziej sekcji fortepianu i instrumentów dętych blaszanych w miksie mogłoby stworzyć jeszcze bardziej wciągający pejzaż dźwiękowy. Niskie tony są obecne, ale mogłyby być nieco bardziej zdefiniowane – upewnienie się, że częstotliwości basowe są zwarte i mocne, nadałoby utworowi mocniejszy fundament. Ogólny charakter dźwiękowy skłania się nieco bardziej ku stronie "demo" niż w pełni "gotowej do nadawania". Profesjonalny dotyk masteringu, aby zwiększyć ogólną głośność i dopracować spektrum częstotliwości, zrobiłby zauważalną różnicę w podniesieniu go do konkurencyjnych poziomów w branży. Rozważ także zbadanie subtelnych zabiegów pogłosowych i opóźniających, aby dodać odrobinę więcej "kleju" i przestrzeni do ogólnego dźwięku, szczególnie na instrumentach dętych blaszanych.

Emocjonalnie jest to w przeważającej mierze pozytywne i radosne. Przywołuje poczucie dziecięcej niewinności i zabawy, dzięki czemu doskonale nadaje się do treści dla dzieci, animacji lub wszystkiego, co potrzebuje lekkiego, komediowego akcentu. Wyobraź sobie, że to podkreśla scenę w programie telewizyjnym dla dzieci, w której postacie grają w gry lub wyruszają na głupią przygodę – pasowałoby idealnie. W reklamie mogłoby to dobrze działać w przypadku produktów skierowanych do rodzin lub wszystkiego, co promuje poczucie radości i beztroski. W grach być może do mini-gry lub kapryśnego poziomu.

W porównaniu z muzyką produkcyjną z najwyższej półki ma solidny fundament i duży potencjał. Przy pewnym dopracowaniu precyzji wykonania instrumentów dętych blaszanych, nieco bardziej dynamicznej aranżacji i profesjonalnym przejściu masteringu, ten utwór naprawdę mógłby zabłysnąć. Ma już silny, unikalny charakter, co jest ogromnym plusem. Skoncentruj się na zacieśnieniu wykonania i dodaniu tej ostatniej warstwy profesjonalnego szlifu w produkcji, a otrzymasz naprawdę użyteczny i atrakcyjny utwór muzyczny. Pomyśl o przesunięciu aspektów "zabawnych" i "dziwacznych" jeszcze dalej w aranżacji i produkcji, aby naprawdę trafić w swoją niszę.