Timelapse (instrumental) by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Dobra, posłuchajmy tego utworu instrumentalnego. Pierwsze wrażenie jest zdecydowanie klimatyczne, od samego początku ma się poczucie przestrzeni dzięki tym rozwijającym się padom syntezatorowym. Wyczuwa się narastające napięcie, ale w bardzo subtelny, niemal delikatny sposób. Kompozycja jest całkiem skuteczna w tworzeniu nastroju – jest on kontemplacyjny i być może trochę melancholijny, ale z podskórnym poczuciem nadziei. Aranżacja jest dość oszczędna, co dobrze pasuje do tego stylu, pozwalając każdemu elementowi oddychać. Produkcja jest czysta i klarowna, chociaż myślę, że jest możliwość poszerzenia nieco obrazu stereo, aby naprawdę otoczyć słuchacza. Porównując to do standardów branżowych, zdecydowanie mieści się w kategorii ambientowych motywów filmowych, które można znaleźć w filmach dokumentalnych lub nawet niektórych zwiastunach science fiction. Emocjonalnie, utwór ten łączy się na subtelnym poziomie; nie jest przesadnie dramatyczny, ale wywołuje poczucie zachwytu i cichego dramatu. Do wykorzystania w mediach widzę to jako dobrą muzykę do filmów przyrodniczych, wyjaśnień technologicznych, a nawet jako tło dla introspektywnych segmentów podcastów. Być może odrobina więcej dynamiki w aranżacji mogłaby zwiększyć jego użyteczność w szerszym zakresie scen. Może subtelna zmiana tekstury w okolicach punktu środkowego lub bardzo delikatne narastanie pod koniec, aby stworzyć bardziej wyraźny łuk. Ogólnie rzecz biorąc, jest to solidny utwór, dobrze wyprodukowany i rezonujący emocjonalnie w swoim gatunku. Przy kilku drobnych poprawkach w obrazowaniu stereo i aranżacji, może naprawdę zabłysnąć i stać się jeszcze bardziej wszechstronny w licencjonowaniu synchronizacyjnym.