Betonwaldromantik by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Dobrze, zanurzmy się w ten utwór. Od razu uderza mnie mocna atmosfera. Od samego początku ma to miejski, niemal filmowy klimat, co jest naprawdę skuteczne. Podkłady syntezatorowe wykonują większość ciężkiej pracy w budowaniu nastroju, tworząc rodzaj melancholijnej, lekko oderwanej atmosfery. Elementy rytmiczne są początkowo subtelne, a następnie przechodzą w bardziej pulsujący rytm. Jeśli chodzi o produkcję, jest ona czysta i klarowna – zdecydowanie osiąga profesjonalny poziom pod względem czystości miksu. Uważam jednak, że przydałoby się odrobinę więcej ciepła, zwłaszcza w tych podkładach. Są bardzo nieskazitelne, co pasuje do aspektu „Betonwaldu” (betonowej dżungli), jak sądzę, ale odrobina analogowego brudu lub nasycenia dodałaby trochę charakteru i zapobiegła zbyt sterylnemu brzmieniu. Aranżacja jest dobrze rozplanowana, ładnie buduje intensywność bez zbytniego zagęszczenia. Jeśli chodzi o wykorzystanie w mediach, widzę, że sprawdzi się to bardzo dobrze w miejskich filmach dokumentalnych, treściach związanych z technologią, a może nawet w introspekcyjnych momentach w dramatach lub grach wideo. Ma współczesne elektroniczne brzmienie, które zdecydowanie wpisuje się w obecne trendy. Jeśli chcielibyśmy poszerzyć jego odbiór, eksperymentowanie z nieco cieplejszymi tonami lub wprowadzenie subtelnego elementu organicznego – na przykład przetworzonego fortepianu lub akustycznej tekstury – mogłoby być interesujące. Ogólnie rzecz biorąc, jest to solidna produkcja, wywołująca emocje i wysoce użyteczna w obecnej formie. Zaledwie kilka poprawek mogłoby naprawdę podnieść ją jeszcze wyżej i uczynić jeszcze bardziej przekonującą.