Dubmatic by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Ten utwór od razu ustanawia mocną, mroczną atmosferę, wciągając cię kinematograficznymi padami syntezatorowymi. Wstęp nadaje przyjemnie napięty ton, sugerując, że coś znaczącego ma się rozwinąć. Kiedy perkusja wchodzi około 0:32, energia naprawdę wzrasta, wstrzykując potężną, napędową siłę. Projekt dźwięku jest współczesny, skłaniając się ku tym ziarnistym, zniekształconym tekstur syntezatorowym, które są obecnie dość popularne, co jest zdecydowanym plusem dla mediów poszukujących nowoczesnej krawędzi. Jeśli chodzi o produkcję, miks jest generalnie solidny, chociaż odrobina więcej klarowności w dolnych rejestrach, szczególnie w okolicach kicka i basu, mogłaby wynieść go jeszcze wyżej, aby naprawdę konkurować na najwyższym poziomie muzyki produkcyjnej o standardzie branżowym. Emocjonalnie, plasuje się w przestrzeni, która jest zarówno napięta, jak i mocna, dzięki czemu jest bardzo użyteczna do sekwencji akcji, może do mroczniejszych sc-fi, a nawet intensywnych scenariuszy gier. Wyobraź sobie, że to podkład do sceny pościgu o wysokiej stawce lub dramatycznego ujawnienia w cyberpunkowym otoczeniu. Dla szerszej użyteczności, zbadanie wersji z nieco mniej agresywnym miksem perkusyjnym mogłoby otworzyć ją na jeszcze bardziej różnorodne projekty, być może nawet niektóre reklamy, gdzie potrzebne jest dramatyczne, ale nie przesadnie „ciężkie” wrażenie. Ogólnie rzecz biorąc, ma to duży potencjał. Przy niewielkim dopracowaniu miksu, szczególnie w niskich częstotliwościach, mógłby z łatwością stanąć ramię w ramię z muzyką produkcyjną najwyższego poziomu. Ma wyraźny klimat i mocny emocjonalny rdzeń, co czyni go cennym atutem dla każdego projektu medialnego poszukującego mrocznego, napędowego i nowoczesnego elektronicznego brzmienia.