RĘCZNIE ROBIONE
Waiting For The End Of The Quarantine
26.04.2020
Fajne, introspekcyjne trio jazzowe z ekspresyjnym fortepianem akustycznym, głębokim, kroczącym kontrabasem i subtelną, gustowną perkusją. Tworzy relaksującą, lekko melancholijną i wyrafinowaną atmosferę późnej nocy. Idealne do podkładu dialogów, scen noir, wyrafinowanego brandingu, przemyślanych segmentów podcastów lub tworzenia eleganckiej, intymnej atmosfery.
00:00 / 03:13
Kliknij tutaj
Laden...
- 00:00 : Track begins with intimate upright bass and subtle percussion, establishing the cool, noir-ish groove.
- 00:08 : Acoustic piano enters with the main chordal theme, defining the relaxed yet slightly melancholic harmony.
- 00:25 : Brief melodic/harmonic variation in the piano part, adding subtle interest.
- 00:52 : Piano begins more improvisational exploration around the core theme.
- 01:04 : Slight dynamic lift and rhythmic emphasis from the piano chords.
- 01:53 : Return to a more chord-focused piano section, emphasizing the rhythmic feel.
- 02:10 : Piano introduces a clearer, more defined melodic statement.
- 02:28 : Section returns to the core groove and harmonic feel of the opening.
- 02:45 : Bassline becomes more active with a distinct walking pattern, adding gentle momentum.
- 03:01 : Final piano chords signal the end of the piece, resolving cleanly.
13.3k
457
8
instrumental
Slow
Dobrze, zanurzmy się w ten utwór, 'Waiting For The End Of The Quarantine' (Czekając na koniec kwarantanny). Od razu otacza cię naprawdę autentyczna, intymna atmosfera. Mamy tu pięknie stonowany utwór, skupiony wokół klasycznego akustycznego jazzowego trio – pomyślcie o kontrabasie tworzącym fajny, spacerowy fundament, subtelnej, gustownej perkusji zapewniającej delikatny puls (czy to szczotki, a może nawet pstryknięcia palcami tam gdzieś zakopane? Fajny akcent) i cudownie ekspresyjnym pianinie akustycznym niosącym melodię i harmonię. Jakość produkcji jest doskonała; jest czysta, ciepła i wydaje się bardzo obecna, jakbyś był tam, w słabo oświetlonym klubie późno w nocy.
Nastrój zdecydowanie jest po chłodniejszej stronie spektrum – jest zrelaksowany, z pewnością, ale niesie w sobie nutę introspekcji, może nawet odrobinę melancholii lub cichej kontemplacji. To idealny klimat "czekania", uchwycony muzycznie. Nie spieszy się, pozwala groove'owi oddychać, tworząc przestrzeń, która wydaje się zarówno nostalgiczna, jak i współczesna. Szczególnie godna uwagi jest praca pianina – nie jest przesadnie krzykliwa, skupia się zamiast tego na przemyślanym frazowaniu, bluesowych akcentach harmonicznych i dynamicznej wrażliwości, która naprawdę służy podstawowemu odczuciu utworu. Są momenty, w których sugeruje więcej niż stwierdza, pozostawiając miejsce na interpretację, co jest złotem dla zastosowań synchronizacyjnych.
Teraz, myśląc o tym, gdzie ten utwór błyszczy w mediach – jest niezwykle wszechstronny w swojej niszy. Dla filmu i telewizji jest to doskonały materiał podkładowy do scen dialogowych, szczególnie w dramatach, historiach detektywistycznych lub utworach inspirowanych noir. Wyobraź sobie go pod przemyślaną narracją prywatnego detektywa, późną nocną rozmową w miejskim mieszkaniu lub ujęciami budującymi spokojną, ociekającą deszczem ulicę. Dodaje natychmiastowej finezji i nastroju, nie przytłaczając sceny. W przypadku reklamy, choć może nie pasować do energetycznych premier produktów, jest idealny dla marek kultywujących wizerunek wyrafinowania, rzemiosła lub dojrzałej elegancji – pomyśl o luksusowych towarach, wysokiej jakości trunkach, usługach szytych na miarę, a nawet instytucjach finansowych pragnących ugruntowanego, przemyślanego tonu.
To także naturalne dopasowanie do wyrafinowanych materiałów B-roll, takich jak montaże z życia miasta nocą, procesów artystycznych lub cichych momentów refleksji w filmie dokumentalnym. W przypadku podcastów działa pięknie jako muzyka intro/outro lub jako subtelny podkład pod segmenty wymagające spokojnej, skupionej atmosfery, szczególnie w przypadku formatów narracyjnych lub wywiadów. Wyobraź sobie, jak to ustawia scenę dla dogłębnej dyskusji lub osobistej narracji. Nawet w świecie gier może znaleźć dom w ekranach menu dla tytułów indie, powieści wizualnych lub określonych klimatycznych momentach w grze, które wymagają przerwy od akcji – być może cicha scena barowa lub moment kontemplacji postaci. Na wydarzeniach jest to idealna muzyka tła na koktajle, wernisaże, wyrafinowane spotkania firmowe, a nawet kameralne kolacje, gdzie chcesz stworzyć atmosferę bez rozpraszania uwagi. Tworzy natychmiastowy klimat fajnej, bezwysiłkowej klasy. Utwór utrzymuje swój podstawowy charakter przez cały czas, dzięki czemu można go łatwo zapętlić lub edytować, ale oferuje wystarczającą zmienność harmoniczną i melodyczną, szczególnie w improwizowanych sekcjach fortepianu, aby utrzymać zaangażowanie przez dłuższy czas. To naprawdę solidny, profesjonalnie wykonany utwór, który wie dokładnie, czym jest i dostarcza swój nastrój z pewnością siebie i stylem. Zdecydowany atut dla każdej biblioteki skupionej na autentycznych, klimatycznych podkładach instrumentalnych.
Nastrój zdecydowanie jest po chłodniejszej stronie spektrum – jest zrelaksowany, z pewnością, ale niesie w sobie nutę introspekcji, może nawet odrobinę melancholii lub cichej kontemplacji. To idealny klimat "czekania", uchwycony muzycznie. Nie spieszy się, pozwala groove'owi oddychać, tworząc przestrzeń, która wydaje się zarówno nostalgiczna, jak i współczesna. Szczególnie godna uwagi jest praca pianina – nie jest przesadnie krzykliwa, skupia się zamiast tego na przemyślanym frazowaniu, bluesowych akcentach harmonicznych i dynamicznej wrażliwości, która naprawdę służy podstawowemu odczuciu utworu. Są momenty, w których sugeruje więcej niż stwierdza, pozostawiając miejsce na interpretację, co jest złotem dla zastosowań synchronizacyjnych.
Teraz, myśląc o tym, gdzie ten utwór błyszczy w mediach – jest niezwykle wszechstronny w swojej niszy. Dla filmu i telewizji jest to doskonały materiał podkładowy do scen dialogowych, szczególnie w dramatach, historiach detektywistycznych lub utworach inspirowanych noir. Wyobraź sobie go pod przemyślaną narracją prywatnego detektywa, późną nocną rozmową w miejskim mieszkaniu lub ujęciami budującymi spokojną, ociekającą deszczem ulicę. Dodaje natychmiastowej finezji i nastroju, nie przytłaczając sceny. W przypadku reklamy, choć może nie pasować do energetycznych premier produktów, jest idealny dla marek kultywujących wizerunek wyrafinowania, rzemiosła lub dojrzałej elegancji – pomyśl o luksusowych towarach, wysokiej jakości trunkach, usługach szytych na miarę, a nawet instytucjach finansowych pragnących ugruntowanego, przemyślanego tonu.
To także naturalne dopasowanie do wyrafinowanych materiałów B-roll, takich jak montaże z życia miasta nocą, procesów artystycznych lub cichych momentów refleksji w filmie dokumentalnym. W przypadku podcastów działa pięknie jako muzyka intro/outro lub jako subtelny podkład pod segmenty wymagające spokojnej, skupionej atmosfery, szczególnie w przypadku formatów narracyjnych lub wywiadów. Wyobraź sobie, jak to ustawia scenę dla dogłębnej dyskusji lub osobistej narracji. Nawet w świecie gier może znaleźć dom w ekranach menu dla tytułów indie, powieści wizualnych lub określonych klimatycznych momentach w grze, które wymagają przerwy od akcji – być może cicha scena barowa lub moment kontemplacji postaci. Na wydarzeniach jest to idealna muzyka tła na koktajle, wernisaże, wyrafinowane spotkania firmowe, a nawet kameralne kolacje, gdzie chcesz stworzyć atmosferę bez rozpraszania uwagi. Tworzy natychmiastowy klimat fajnej, bezwysiłkowej klasy. Utwór utrzymuje swój podstawowy charakter przez cały czas, dzięki czemu można go łatwo zapętlić lub edytować, ale oferuje wystarczającą zmienność harmoniczną i melodyczną, szczególnie w improwizowanych sekcjach fortepianu, aby utrzymać zaangażowanie przez dłuższy czas. To naprawdę solidny, profesjonalnie wykonany utwór, który wie dokładnie, czym jest i dostarcza swój nastrój z pewnością siebie i stylem. Zdecydowany atut dla każdej biblioteki skupionej na autentycznych, klimatycznych podkładach instrumentalnych.
