Farewell (Abschied) by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Okej, posłuchajmy tego... Hmm, tak, od razu wyczuwam silną, filmową atmosferę. Te otwierające pady syntezatorowe od razu wykonują dużą część pracy, prawda? Bardzo przestrzenne, zdecydowanie skłaniają się ku melancholijnemu nastrojowi, co jest skuteczne. Aranżacja jest dobrze przemyślana; smyczki wchodzą z gracją, a perkusja zapewnia powolny, dramatyczny puls. Strukturalnie jest to solidna budowa, choć może trochę liniowa. Być może zbadanie bardziej wyraźnej zmiany dynamiki gdzieś w połowie mogłoby wnieść jeszcze więcej zaangażowania. Od strony produkcyjnej jest czysto i dobrze zbalansowane; pogłos tworzy przyjemne poczucie przestrzeni. Jeśli mamy być szczegółowi, a taka jest nasza praca, prawda? - Sugerowałbym eksperymentowanie nieco z zakresem dynamiki. Być może tylko odrobinę więcej niskich tonów, aby dodać wagi, zwłaszcza gdy pojawia się perkusja. Pod względem brzmienia, choć wszystko jest bardzo kompetentne, rozważ subtelne nakładanie unikalnych tekstur, być może delikatne elementy sound designu wkomponowane w środek – to mogłoby naprawdę podnieść utwór i nadać mu charakterystyczną przewagę w konkurencyjnej bibliotece. Emocjonalnie, z pewnością rezonuje – silnie wywołuje poczucie rozstania, introspekcji, a może nawet przebłysk nadziei w dalszej części. Widzę, że to dobrze sprawdzi się w dramatycznych scenach filmowych, filmach dokumentalnych, a nawet w poważniejszych momentach w grach wideo lub podcastach. Po wprowadzeniu pewnych ulepszeń dynamicznych i odrobinie brzmieniowej osobowości, ten utwór może stać się naprawdę wszechstronnym i poszukiwanym. Zdecydowanie ma potencjał.